Το 2025 μας υποδέχεται με εργασιακή επισφάλεια, ακρίβεια και μισθούς πείνας
Αμείλικτα, και χωρίς περιθώριο παρερμηνείας για την κατάσταση που καλείται να αντιμετωπίσει η εργατική τάξη και ο λαός στην Ελλάδα, είναι τα στοιχεία που μπορεί κανείς να βρει από την Eurostat, το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ, καθώς και από τις νέες ανατιμήσεις που ανακοινώθηκαν για το ερχόμενο έτος.
Ανακύκλωση της ανεργίας
Βάσει των στοιχείων του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, το πρώτο 9μηνο του 2024 οι απολύσεις ανήλθαν στον αριθμό – ρεκόρ των 2.271.833, όσοι είναι περίπου και οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα. Κάθε μέρα δηλαδή απολύονταν τουλάχιστον 8.290 μισθωτοί, κάτι που φανερώνει τις αμέτρητες δυνατότητες που παρέχονται στους επιχειρηματικούς ομίλους για να απολύουν κατά το δοκούν το προσωπικό.
Έχουμε δηλαδή μία τεραστίων διαστάσεων ανακύκλωση των εργαζομένων που αναγκάζονται να ζουν υπό ένα καθεστώς διαρκούς επισφάλειας και αναζήτησης εργασίας, αδυνατώντας ταυτόχρονα να «στεριώσουν» σε μία δουλειά διεκδικώντας τα δικαιώματά τους μαζί με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές τους. Η πλήρης «απελευθέρωση» των απολύσεων που οι αστικές κυβερνήσεις νομοθετούν σταδιακά τα τελευταία χρόνια, έχει αφήσει ελεύθερο το πεδίο στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους για όσο καιρό κρίνουν οι ίδιοι, αφήνοντας τους δεύτερους έρμαια στους εξαντλητικούς ρυθμούς εργασίας, στην κακοπληρωμένη δουλειά χωρίς δικαιώματα, στο διαρκές άγχος της απόλυσης και της ανεργίας, σε όλα όσα οι ίδιοι καπιταλιστές επιδιώκουν.
Αγοραστική δύναμη του μισθού των εργαζομένων
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Eurostat, η Βουλγαρία έχει τον μικρότερο ετήσιο μισθό στην ΕΕ ενώ ακολουθείται από την Ουγγαρία (16.895 €), την Ελλάδα (17.013 €), τη Ρουμανία (17.739 €), την Πολωνία (18.054 €) και τη Σλοβακία (19.001 €), όλες με ετήσιους μισθούς κάτω από 20.000 €. Υπάρχει όμως συνέχεια…
Πώς μεταβάλλονται οι ανισότητες με βάση την αγοραστική δύναμη;
Οι μέσοι μισθοί με βάση το πρότυπο αγοραστικής δύναμης (PPS) παρέχουν μια δικαιότερη σύγκριση, καθώς το κόστος ζωής, ιδιαίτερα τα έξοδα στέγασης, διαφέρει σημαντικά μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Η ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP) «εξαλείφει την επίδραση των διαφορών επιπέδου τιμών μεταξύ χωρών». Το PPS είναι «μια τεχνητή νομισματική μονάδα», όπου μία μονάδα PPS μπορεί θεωρητικά να αγοράσει την ίδια ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών σε κάθε χώρα. Εξετάζοντας τον μέσο ετήσιο προσαρμοσμένο μισθό πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο σε PPS, τα κενά είναι σημαντικά μικρότερα σε σχέση με τα ονομαστικά στοιχεία. Ωστόσο, παραμένουν ουσιαστικές διαφορές στην ΕΕ. Για παράδειγμα, σε ονομαστικούς όρους, ο υψηλότερος μέσος μισθός ήταν έξι φορές μεγαλύτερος από τον χαμηλότερο, ενώ αυτή η αναλογία μειώνεται σε 2,5 φορές όταν προσαρμόζεται με βάση το PPS.
Έτσι, ο μέσος ετήσιος προσαρμοσμένος μισθός πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο, μετρούμενος σε PPS, κυμαινόταν από 20.525 στην Ελλάδα έως 53.745 στο Λουξεμβούργο, δηλαδή σε ονομαστικούς όρους, η Ελλάδα κατέλαβε την τρίτη θέση από το τέλος, αλλά είχε τη χειρότερη θέση στο PPS.
Απλοποιώντας, ο μέσος μισθός ενός εργαζομένου στην Ελλάδα, είναι μακράν ο πιο αδύναμος από όλες τις χώρες της ΕΕ, καταφέρνοντας να καλύψει τις λιγότερες από τις συνολικές ανάγκες ενός εργαζομένου για την επιβίωσή του.
Στέγαση και είδη πρώτης ανάγκης αυξάνονται ενώ οι μισθοί παραμένουν παγωμένοι
Που πηγαίνει όμως ο μισθός των εργαζομένων;
Στα αυξημένα κόστη για (τις υπό ιδιωτικοποίηση) Υγεία και Παιδεία, στην ενέργεια, που έχει μετατραπεί από κοινωνική ανάγκη σε προϊόν τζόγου, στα είδη πρώτης ανάγκης στα σούπερ μάρκετ, οι τιμές των οποίων παραμένουν στα ύψη, καθώς και στη στέγαση.
Αρκεί να αναφέρουμε πως, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία που φέρνει στο φως έρευνα της Eurostat, το υψηλότερο κόστος κατοικίας σε σχέση με το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών καταγράφεται και πάλι στην Ελλάδα. Μεταφράζοντας σε ποσοστά αυτό το ανησυχητικό ρεκόρ της χώρας, το 31% των πολιτών πληρώνει πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος για στέγαση. Οι πολίτες στην Ελλάδα καταβάλλουν το 35,2% του εισοδήματος τους για στέγαση, το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ. Ακολουθεί η Δανία με 25,9% και η Γερμανία με 25,2%.
Ταυτόχρονα και ενώ η ακρίβεια απορροφά το (μικρό) ποσοστό του μισθού ενός εργαζομένου αλλά και ευρύτερα των λαϊκών εισοδημάτων που άφησαν ανέγγιχτο η στέγαση και η ενέργεια, οι επερχόμενες αυξήσεις στα ράφια των super market έρχονται να μας ξεκαθαρίσουν το τί σημαίνει η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται η αστική εξουσία, μιλώντας μόνο για την ανάπτυξη της κερδοφορίας της εις βάρος μας.
Ήδη τον Δεκέμβρη παρατηρήθηκαν αυξήσεις στο ψωμί κατά 0,8%, το μοσχάρι κατά 4,1%, τα νωπά ψάρια κατά 3,1%, τα λαχανικά κατά 4,3%, τα δημητριακά για το πρωινό κατά 5,6%, ενώ ζάχαρη, σοκολάτες, γλυκά και παγωτά έγιναν πιο ακριβά κατά 2,8%. Αξιοσημείωτη ήταν επίσης η αύξηση στα μεταλλικά νερά, στα αναψυκτικά και στους χυμούς φρούτων, με ποσοστά 4,5%!
Η νέα μεγάλη όμως λεηλασία στα λαϊκά νοικοκυριά ετοιμάζεται για τον ερχόιμενο μήνα καθώς εταιρείες προμηθευτών έχουν ήδη ενημερώσει τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ για αυξήσεις από 8% έως 14% σε προϊόντα που έχουν ήδη ακριβύνει αρκετά μέσα στο έτος. Καφές, σοκολάτα, κακάο και χυμοί είναι μόνο η αρχή.
Τις τελευταίες μέρες, μεγάλες ελληνικές βιομηχανίες ανακοινώνουν η μία μετά την άλλη τη σταδιακή εφαρμογή νέων αυξήσεων, οι οποίες κυμαίνονται από 5% έως 23% σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, και αυτές αναμένονται μέσα στον Ιανουάριο.
Τα προϊόντα που αναμένεται να αυξηθούν μέσα στις επόμενες βδομάδες είναι τα εξής:
Γιαούρτια έως 23%, τσάι βουνού έως 22%, σοκολατοειδή έως 17%, Κρασιά έως 17%, φρυγανιές έως 16%, καφέδες (ελληνικός, γαλλικός, εσπρέσο) έως 15%, σκουμπρί έως 15%, ζάχαρη έως 11%, ηλιέλαιο έως 11%, τσίχλες και καραμέλες έως 10%, χυμοί έως 8%, μπισκότα, κριτσίνια, όσπρια (φακές, φασόλια, ρεβίθια) έως 8%, κατεψυγμένα ψάρια έως 7%, τσίπουρο έως 7%, κρέμες γάλακτος 6%, αλκοολούχα ποτά έως 5%, οργανικό εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο 500 ml 4%, τυροκομικά 2,4%.
Όσο για τους μισθούς μας, όπως είδαμε και από την πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης, αυτοί θα παραμένουν παγωμένοι και μακριά από το ύψος των αναγκών μας, με την αστική τάξη να νομοθετεί ήδη μέσω τις κυβέρνησής της, τους όρους που θα δίνονται και οι όποιες ψευτοαυξήσεις έτσι ώστε να συνεχίζει αμείωτη η καπιταλιστική κερδοφορία και μειούμενη η ποιότητα ζωής των εργαζομένων και του λαού.
Αντιλαμβανόμενοι την εργασιακή επισφάλεια που κυριαρχεί αλλά και κάθε επιμέρους μείωση των εργατικών και λαϊκών εισοδημάτων ως κομμάτι της συνολικής υποτίμησης των όρων ζωής μας και της επίθεσης που δεχόμαστε, η πάλη για σταθερές και ασφαλείς θέσεις εργασίας, επίπεδα μισθού που να μας εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση, για άμεση μείωση των τιμών στα βασικά αγαθά και στα ενοίκια, για το μπλοκάρισμα της συνεχούς διαδικασίας ιδιωτικοποίησης και εμπορευματικοποίησης της Υγείας, της Παιδείας, του συνόλου των κοινωνικών αναγκών και δραστηριοτήτων, αποτελεί μονόδρομο.
Και καθώς οι μάχες που θα δοθούν τους επόμενους μήνες και χρόνια γύρω από αυτά τα επίδικα, αφορούν τον σκληρό πυρήνα της σύγχρονης μορφής της ταξικής εκμετάλλευσης και των όρων που οι καπιταλιστές θέτουν για το στερέωμα και το βάθεμα της κερδοφορίας τους, αυτές οφείλουν να παίρνουν μέσα από το ξεδίπλωμά τους, όλο και πιο συνολικά αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά.
Ο λαός, όλοι εμείς, οι άνεργοι, οι φτηνά και εντατικά εργαζόμενες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι περιθωριοποιημένες, δεν έχουμε πει την τελευταία μας κουβέντα απέναντι στις πολιτικές που βίαια μας στερούν τη ζωή, απέναντι σε ένα σύστημα που μας καταδικάζει στην εξαθλίωση, τη φτώχεια, τον κανιβαλισμό.
Πηγές:
https://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/382609/protohronia-stin-anergia-gia-hiliades-ergazomenoys
