Βόρεια Μακεδονία: Το καπιταλιστικό κράτος καταλαμβάνει το κτίριο της Ομοσπονδίας Συνδικάτων

Ακολουθεί η ανακοίνωση της οργάνωσης “Σοσιαλιστική Αυγή” που δραστηριοποιείται στη Βόρεια Μακεδονία σε σχέση με την απόπειρα έξωσης της Ομοσπονδίας των Συνδικάτων της χώρας από το κτίριο που στεγάζεται από το 1958.

Την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου, στο περιθώριο του δημόσιου διαλόγου, κυκλοφόρησαν πληροφορίες σχετικά με την τελική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία η Ομοσπονδία Συνδικάτων της Μακεδονίας, που ιδρύθηκε το 1946, θα πρέπει να μετακομίσει από το κτίριο που χτίστηκε το 1958 από εργάτες, μέλη διάφορων συνδικαλιστικών οργανώσεων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Πρόκειται για ένα κτίριο αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ στο κέντρο των Σκοπίων, όπου ήδη χτίζεται μια συνοικία για την ελίτ.

Στις 24 Ιανουαρίου, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνδικάτων της Μακεδονίας παραχώρησε συνέντευξη Τύπου όπου τόνισε πως:

“ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ! Αυτό το κτίριο επέζησε από το σεισμό, θα επιβιώσει από τις διεφθαρμένες ελίτ και τους δικαστές! Οι δικαστές που ήταν σε πάνες όταν χτιζόταν, αποφάσισαν να το πάρουν από την Ομοσπονδία Συνδικάτων της Μακεδονίας (SSM)”.

Την ίδια ημέρα δημοσιεύθηκε ανακοίνωση στην ιστοσελίδα του Ανωτάτου Δικαστηρίου σχετικά με την απόφαση που εκδόθηκε στην υπόθεση “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας κατά της Ομοσπονδίας Συνδικάτων της Μακεδονίας για τον καθορισμό των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας”. Πρόκειται για μια υπόθεση που ξεκίνησε το 2021, σύμφωνα με την οποία το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο των Σκοπίων εξέδωσαν αποφάσεις που απέρριψαν την αξίωση του κράτους εναντίον του συνδικάτου. Τον Νοέμβριο του 2023, σε κλειστή συνεδρίαση, το Συμβούλιο του Ανώτατου Δικαστηρίου άλλαξε τις προηγούμενες αποφάσεις και με δική του απόφαση υιοθέτησε πλήρως το αίτημα του κράτους για κατάσχεση του κτιρίου. Σε μια υπόθεση που ξεκίνησε επί σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης, το Ανώτατο Δικαστήριο, ο ανώτατος δικαστικός θεσμός, αν είχε αντιρρήσεις για τις ενέργειες των κατώτερων δικαστηρίων, αντί να επιστρέψει την υπόθεση σε διαδικασία επαναπόφασης, αποφασίζει αστραπιαία και αλλάζει την ετυμηγορία, με απόφαση χωρίς δικαίωμα έφεσης, να κατασχέσει το κτίριο, δίνοντας προθεσμία στην Ομοσπονδία Συνδικάτων να εκτελέσει αυθαίρετα την έξωση.

Μια ανοιχτή επίθεση του καπιταλιστικού κράτους κατά της συνδικαλιστικής οργάνωσης

Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου να κατασχέσει το κτίριο της ομοσπονδίας των συνδικάτων αποτελεί ανοιχτή επίθεση του καπιταλιστικού κράτους στους εργαζόμενους και τη συνδικαλιστική οργάνωση στη χώρα.

Η αφαίρεση του κτιρίου από την ιδιοκτησία του σωματείου αποτελεί βαρύ πλήγμα όχι μόνο για την Ομοσπονδία Συνδικάτων Μακεδονίας, αλλά και για ολόκληρο το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα. Το κράτος καθοδηγείται από τους καπιταλιστές, μέσω του πιο αποτελεσματικού του εργαλείου – της δικαιοσύνης. Ερμηνεύοντας έναν νόμο του 1998, υπονομεύει σοβαρά τη θέση της συνδικαλιστικής οργάνωσης που “εγγυάται” το αστικό σύνταγμα του 1991. Είναι άλλη μια ένδειξη ότι στα καπιταλιστικά συστήματα, αν γίνεις απειλή για την υπάρχουσα τάξη, αμέσως το δικαστήριο είναι εκεί για να αντιδράσει, να δημεύσει την περιουσία, παρά το γεγονός ότι το δικαίωμα στην ιδιοκτησία είναι η κορωνίδα της δικαιοσύνης σύμφωνα με τη βούληση της άρχουσας τάξης που μεταφράζεται σε νόμο.

Ποια είναι η βούληση της άρχουσας τάξης σε σχέση με το κτίριο του συνδικάτου;

Πρώτον, είναι σαφές σε όλους ότι στον καπιταλισμό η υψηλότερη αξία είναι το κεφάλαιο, δηλαδή το κέρδος. Λαμβάνοντας υπόψη τη θέση του κτιρίου, είναι σαφές ότι πρόκειται για μια επιχειρηματική συναλλαγή στην οποία το δικαστήριο, δηλαδή το κράτος, παίζει μεταβατικό ρόλο. Πρόκειται για ένα οικόπεδο και ένα κτίριο του οποίου η τρέχουσα αγοραία αξία ανέρχεται πιθανότατα σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Η πώλησή του ή η μακροχρόνια μίσθωσή του είναι αυτό που χρειάζεται ο καπιταλισμός. Φαίνεται ότι το κτίριο της Ομοσπονδίας, εδώ και πολύ καιρό, έχει πέσει θύμα των καπιταλιστών και των κρατικών υπαλλήλων. Το ότι δεν πρόκειται για κενές φράσεις και κατηγορίες, φαίνεται και από τον οικισμό για την ελίτ που επίσης χτίζεται κοντά στο κτίριο του σωματείου, με άδειες και αποφάσεις εγκεκριμένες από την ίδια δικαιοσύνη.

Δεύτερον, μπορεί να πρόκειται και για την “πειθάρχηση του σωματείου”, όπως είπε ο πρόεδρος του σωματείου. Φυσικά, αυτό είναι ένα έγκυρο επιχείρημα σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, οπότε ακόμη και σήμερα γινόμαστε μάρτυρες ότι ο αγώνας για ισότητα έχει τις δικές του επιπτώσεις.

Θα πρέπει να πειθαρχούν τα συνδικάτα στη Μακεδονία;

Η κριτική και η αυτοκριτική ήταν γνωστές μέθοδοι που χρησιμοποιούνταν στο σύστημα όταν χτιζόταν το κτίριο του συνδικάτου, ως συντροφικές κριτικές που χρησίμευαν για τη βελτίωση ορισμένων πραγμάτων. Στην κατεύθυνση της “ανελέητης κριτικής του Μαρξ σε ό,τι υπάρχει”, γνωρίζουμε και επισημαίνουμε τις αδυναμίες των συνδικάτων και του σημαντικότερου εκπροσώπου τους, της Ομοσπονδίας Συνδικάτων Μακεδονίας. Συγκεκριμένα, η μεγαλύτερη αδυναμία της συνδικαλιστικής οργάνωσης στη Μακεδονία είναι ότι επιλέγει λάθος σύμμαχο και πιστεύει στον κοινωνικό διάλογο, όπου στο τέλος – χάνει πάντα από τα επιχειρηματικά συμφέροντα του Εμπορικού Επιμελητηρίου και της Κυβέρνησης. Ως εκ τούτου, η μη προκήρυξη και η μη πραγματοποίηση γενικής απεργίας τα τελευταία 30 χρόνια, παρόλο που υπήρχαν τόσοι πολλοί λόγοι για μια τέτοια αντίσταση των εργαζομένων, είναι μια αδυναμία που η άλλη πλευρά, στην περίπτωση του καπιταλιστικού κράτους, χρησιμοποιεί προς όφελός της. Η άρχουσα τάξη, μέσω του χεριού της στη δικαιοσύνη, ρίχνει τώρα το γάντι στο συνδικάτο, το οποίο δεν πρέπει να αρνηθεί! Δεν πρέπει να απορριφθεί, γιατί τι θα γίνει αν το παλαιότερο συνδικάτο, παρ’ όλες τις εσωτερικές του αδυναμίες, αναγκαστεί να μετακομίσει από το κτίριό του – τι θα σημαίνει αυτό για όλες τις άλλες εργατικές οργανώσεις σε οποιοδήποτε επίπεδο;

Γνωρίζουμε ότι οι αδυναμίες της συνδικαλιστικής οργάνωσης αποτρέπουν τους εργαζόμενους από την ένταξη και την ενεργό συμμετοχή στα συνδικάτα, αλλά οι εργαζόμενοι – δεν έχουμε άλλη επιλογή! Αυτό που συμβαίνει είναι η εισαγωγή μιας νέας εποχής, στην οποία οι ζωές των εργαζομένων θα είναι περισσότερο καταπιεσμένες, αυτό είναι μόνο η αρχή της διαδικασίας καταστροφής της συνείδησης και της υποδομής των εργαζομένων. Και ως εκ τούτου, δεν πρέπει να περάσει!

Τι πρέπει να κάνουν η Ομοσπονδία και οι εργαζόμενοι;

Η συνδικαλιστική ηγεσία θα πρέπει να δεχτεί την πικρή πραγματικότητα ότι δεν υπάρχει δικαστική δικαιοσύνη μέσω της νομικής επίλυσης της υπόθεσης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο μόνος πραγματικός σύμμαχος είναι τα μέλη των συνδικάτων και οι εργαζόμενοι.

Η Ομοσπονδία Συνδικάτων της Μακεδονίας πρέπει να συγκεντρώσει την υποστήριξη των συνδικάτων με τα οποία συνεργάζεται σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο… Αλλά τελικά, αν θέλει να αποκρούσει την επίθεση του καπιταλιστικού κράτους – θα πρέπει να καλέσει σε μαζικές διαμαρτυρίες και απεργίες, μέχρις ότου χρειαστεί – σε γενική απεργία.

Όλα τα άλλα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να ανταποκριθούν θετικά σε αυτό το κάλεσμα, γιατί πρόκειται για τα συμφέροντα των καπιταλιστών έναντι των εργαζομένων!

Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή και, ποιος ξέρει, ίσως η εργατική τάξη ξυπνήσει μέσα από αυτή την απεργία και ενωθεί για να υπερασπιστεί την αξιοπρέπειά της!