Ξυλοδαρμός 27χρονης εγκύου – Επιχειρηματίας και γόνος αστικής οικογένειας ο δράστης

Θύμα ξυλοδαρμού από τον 48χρονο σύντροφό της – και γόνο μεγάλης επιχειρηματικής οικογένειας – καταγγέλει ότι έπεσε μία 27χρονη γυναίκα που βρίσκεται στον τελευταίο μήνα της εγκυμοσύνης της. Ο άνδρας εξαφανίστηκε μετά το συμβάν, ενώ η έγκυος γυναίκα μεταφέρθηκε από τη Βουλιαγμένη με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο και νοσηλεύεται για προληπτικούς λόγους, καθώς παρουσίασε σπασμούς. Ο ίδιος συνελήφθη τελικά αργότερα ανταπαντώντας επίσης με μήνυση εναντίον της, για εξύβριση και απειλή, ενώ αφέθηκε ελεύθερος μέχρι το δικαστήριο.

Δεν χρειάζεται κάποια δικιά μας κρίση για το ποιά λεγόμενα έχουν ισχύ (και) σε αυτή την περίπτωση. Δεν είναι μόνο οι γυναίκες που την βιώνουν καθημερινά, αλλά και μεγάλη μερίδα του λαού που ξέρει καλά το ποια είναι η αλήθεια. Ταυτόχρονα δεν μπορούμε να περιμένουμε από τους μπάτσους και τις εισαγγελικές αρχές που έχουν κάθε πάτημα από το ισχύον νομικό πλαίσιο για να κάνουν τα στραβά μάτια, να μην αφήσουν ελεύθερο έναν αστό.

Μας αρκεί να τονίσουμε πως η έμφυλη καταπίεση, ριζωμένη καλά μέσα σε ένα καθολικά εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα αλλά και αναπαραγώμενη από τους ίδιους τους θεσμούς του, είτε αυτή εκφράζεται μοριακά με παρενοχλήσεις, κακοποιήσεις και βιασμούς, είτε με επιπλέον εργασιακή υποτίμηση και ανισοβαρή ποσοστά ανεργίας ανδρών-γυναικών, συγκροτεί ένα δυστοπικό περιβάλλον για τις γυναίκες, και ειδικότερα για αυτές που προέρχονται από την εργατική τάξη και τον λαό.

Μας αρκεί να πούμε πως οι γυναίκες που αποτελούν και το πιο μαζικό κομμάτι της πολλαπλά πληττόμενης λαϊκής πλειοψηφίας, είναι αυτές που βιώνουν την καταπίεση με τρόπο βαθύτερο, και υπό πολλαπλά πρίσματα. Είναι αυτές που αποκλείονται περισσότερο από την εκπαίδευση, την εργασία, την υγεία, τα κοινωνικά αγαθά. Είναι αυτές που αδυνατούν να απεγκλωβιστούν από τις κακοποιητικές σχέσεις μη έχοντας σπίτι, αξιοπρεπές εισόδημα και νομική στήριξη. Είναι αυτές που απολύονται σε περίπτωση εγκυμοσύνης. Είναι αυτές που φοβούνται να γυρίσουν το βράδυ μόνες στο σπίτι και που δέχονται πολλαπλές ταπεινώσεις στη δουλειά. Είναι αυτές, που πρώτες, έχουν ανάγκη και συμφέρον από την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και όλων των καταπιέσεων που γεννά, συντηρεί και αναπαράγει, γιατί αν δεν υπάρξει η ανατροπή αυτή, καμία εργάτρια, μετανάστρια ή άνεργη δεν θα είναι ποτέ ουσιαστικά ελεύθερη.

Μας αρκεί να διαβάσουμε την καταγγελία της γυναίκας:

“Από τον περασμένο Αύγουστο που ο 48χρονος ήρθε και με βρήκε στη Μύκονο, ήμασταν κανονικά μαζί. Μέναμε μαζί τις τέσσερις ημέρες της εβδομάδας. Πότε στα νότια και πότε στα βόρεια προάστια. Δεν είχε τεθεί ποτέ θέμα από πλευράς του αν το παιδί ήταν δικό του. Κάναμε όλες τις προετοιμασίες, ήμασταν προετοιμασμένοι να κάνουμε και τις πρώτες παραγγελίες. Μάλιστα είχαμε πάει μαζί και στον γυναικολόγο δύο με τρεις φορές. Εκείνο το βράδυ η συμπεριφορά του ήταν περίεργη από το εστιατόριο ακόμη. Κατά την επιστροφή μας στο σπίτι, μού ζήτησε να μείνει για μισή ώρα μόνος του. Εγώ έφυγα και έκανα με το αυτοκίνητό μου βόλτες μέχρι να περάσει η ώρα. Κάποια στιγμή ήρθε δίπλα μου με το αυτοκίνητο και μου ζήτησε να μπω στο δικό του. Ήταν έξαλλος, δεν ξέρω για ποιο λόγο. Του ζήτησα εξηγήσεις για την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του. Μπήκα στο κάθισμα του συνοδηγού. Τότε με γράπωσε από τα μαλλιά και μου ακινητοποίησε το σώμα. Με χτυπούσε στα πλευρά και στην κοιλιά, μου έδινε κλωτσιές αλλά εγώ είχα βάλει τα χέρια μου και προστάτευα την κοιλιά μου. Κάποια στιγμή με πέταξε έξω από το αυτοκίνητο. Μόλις πήγα στο μαιευτήριο το μόνο που με ένοιαζε είναι να σιγουρευτώ ότι το μωρό μου ήταν καλά, ότι δεν έπαθε κάτι. Ευτυχώς είναι καλά. Τώρα παίρνω κορτιζόνη και απ΄ ό,τι μου είπαν οι γιατροί θα μου πάρουν το μωρό λίγο πιο νωρίς εξαιτίας της στρεσογόνου κατάστασης στην οποία είμαι καθημερινά μετά τον ξυλοδαρμό μου” ανέφερε.