Υποταγή στην ιμπεριαλιστική πολιτική οι εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία

“Συνένοχοι στον φόνο…”

Το ελληνικό κράτος συνεχίζει να ρίχνει λάδι στη φωτιά του εν εξελίξει ιμπεριαλιστικού πολέμου που μαίνεται στην Ουκρανία με κάθε δυνατό τρόπο.

Τελευταία δήλωση υποταγής στην ιμπεριαλιστική πολιτική ΝΑΤΟ-ΕΕ-ΗΠΑ και στην επέμβαση τους στην Ουκρανία αποτελεί η προσχώρηση της Ελλάδας στη Διακήρυξη Υποστήριξης της G7, κάτι που την κάνει την 14η χώρα που υποστηρίζει τις εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία.

Την ίδια στιγμή τα λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και της Θεσσαλονίκης συνεχίζουν να λειτουργούν ως κόμβοι διέλευσης έμψυχου δυναμικού αλλά και υλικού πολέμου που μεταφέρεται στην ανατολική Ευρώπη.

Στο πλαίσιο αυτό, το περασμένο Σάββατο κατέπλευσε στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης το Γερμανικό πολεμικό πλοίο «Frankfurt am Main» το οποίο ξεφόρτωσε δεκάδες κοντέϊνερς με πολεμικό υλικό προκειμένου στη συνέχεια να μεταφερθούν στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία. Τα κοντέϊνερς φορτώθηκαν σε φορτηγά οχήματα και ξεκίνησαν για τον προορισμό τους.

Στο μεταξύ την Κυριακή, έδεσε για άλλη μια φορά, στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το ιταλικό μεταγωγικό «Severine» προκειμένου να ξεφορτώσει στρατιωτικό υλικό αλλά και να παραλάβει.

Οι κινήσεις των δύο πλοίων εντάσσονται στο πλαίσιο της μετακίνησης στρατιωτικού υλικού για τον εφοδιασμό των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων που έχουν συγκεντρωθεί στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία.

Όπως είχαμε αναφέρει και στο κάλεσμά μας ενόψει την αντιιμπεριαλιστικής κινητοποίησης στην πόλη του Βόλου τον περασμένο Μάη, “η έμπρακτη καταδίκη της εν εξελίξει παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης δεν μπορεί παρά να σημαίνει αναμέτρηση με τον εμπόλεμο πολιτικοστρατιωτικό μηχανισμό της ίδιας μας της χώρας. Σύγκρουση δηλαδή εντός μιας στρατιωτικοποιημένης χώρας γεμάτης με ΝΑΤΟϊκές βάσεις εφόδου, με ενεργή συμμετοχή στον πόλεμο στην Ουκρανία μέσω της αποστολής στρατιωτικού εξοπλισμού. Με την μετατροπή της επικράτειας της σε δίοδο μεταφοράς έμψυχου και μη πολεμικού υλικού στην Ουκρανία αλλά και με την εξοπλιστική φρενίτιδα και εθνικιστική ρητορική για προετοιμασία πολέμου με την Τουρκία.

Και η αναμέτρηση αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την οργάνωση της εργατικής τάξης και του λαού κόντρα στις ανάγκες του κεφαλαίου, καθώς η ίδια η εργατική τάξη φτωχαίνει για τα κέρδη τους, η ίδια καλείται να πολεμήσει για αυτά χύνοντας το αίμα της, η ίδια πουλάει την εργατική της δύναμη για μισθούς πείνας προκειμένου να συνεχίσουν οι καπιταλιστικοί κολοσσοί να επεκτείνονται και οι έμποροι όπλων να αυγατίζουν την κερδοφορία τους.

Η ταξική οργάνωση και σύγκρουση στα μετόπισθεν λοιπόν, σε συνδυασμό με την κοινή διεθνιστική αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών, αποτελούν τα καθήκοντα που μπορούν να εξασφαλίσουν το μπλοκάρισμα των ενεργών πολεμικών μετώπων, την αποτροπή νέων αλλά και την μετατροπή τους σε νέες επαναστατικές απόπειρες που η εποχή μας κυοφορεί”.

ΕΞΩ ΑΠΟ ΝΑΤΟ – ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΕ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ