ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΑΓΩΝΑ
Ξημερώματα της 28/11 πραγματοποιήθηκε επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης Mundo Nuevo, κατά την οποία, οι μπάτσοι συνέλαβαν 4 άτομα τα οποία ήταν στο κτίριο και πραγματοποίησαν προσαγωγές αλληλέγγυων που έφταναν στο σημείο. Η επιχείρηση εκκένωσης διεξήχθη από δυνάμεις των ΜΑΤ,ΟΠΚΕ, ΕΚΑΜ και δεκάδων ασφαλιτών. Αντίστοιχα στις 16/3, οι μπάτσοι απάντησαν με ξυλοδαρμούς, δακρυγόνα και 15 συλλήψεις κατά την απόπειρα επανακατάληψης του κτιρίου από δεκάδες αγωνιστές και αγωνίστριες.
Η εκκένωση αυτή αποτελεί το τελευταίο επεισόδιο της εντεινόμενης επίθεσης σε δομές του κινήματος με πιο πρόσφατες τις εκκενώσεις της Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη, του στεκιού στο Βιολογικό, της κατάληψης Ντουγρού στη Λάρισα αλλά και της τρομοκρατικής εισβολής στα κατειλλημένα προσφυγικά στη Λ. Αλεξάνδρας.
Μία στοχευμένη και με “ειδικό βάρος” επίθεση, που αποτελεί κομμάτι της ευρύτερης κρατικής και καπιταλιστικής στρατηγικής, που θέλει να περιορίσει και να καταστείλει τους κοινωνικούς αγώνες, τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές, τις λαϊκές διεκδικήσεις, τα μέσα πάλης και αντίστασης.
Γιατί όλα αυτά συμβαίνουν εν μέσω μίας ευρείας, σε βάθος και έκταση, καπιταλιστικής κρίσης, η οποία συνεπάγεται το τσάκισμα των όρων ζωής της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και των καταπιεσμένων-αόρατων αυτού του κόσμου.
Είναι λοιπόν μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης που η εργατική τάξη καλείται να δουλεύει υπό απάνθρωπες συνθήκες, ανασφάλιστα, με ελαστικά ωράρια ή με μαύρη εργασία για ψίχουλα, που καλείται «να πληρώσει τα σπασμένα», που καλείται να αντιμετωπίσει την ακρίβεια και τις αυξημένες τιμές σε είδη πρώτης ανάγκης, λογαριασμούς και ενοίκια, την περιορισμένη πρόσβαση σε δημόσιες δομές παιδείας, υγείας, πρόνοιας. Και μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι νέες και οι νέοι, οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι, οι άνεργες και οι άνεργοι, οι φοιτήτριες και οι φοιτητές, ερχόμενοι πρόσωπο με πρόσωπο με απανωτούς νόμους που περιορίζουν τα δικαιώματα, τις ελευθερίες τους και τα εισοδήματά τους, καλούνται να παλέψουν και να αγωνιστούν ακόμα και για τα πιο στοιχειώδη προαπαιτούμενα της επιβίωσής τους.
Υπάρχει μία κοινή πολιτική γραμμή που συνδέει το καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, το διαλυμένο ΕΣΥ και την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, τους ταξικούς φραγμούς στην Παιδεία, την αντεργατική και αντισυνδικαλιστική νομοθεσία των τελευταίων κυβερνήσεων, την αναβάθμιση του τρομονόμου και τον νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, το νομοθετικό αβαντάρισμα της λεηλασίας του περιβάλλοντος με τις εκκενώσεις των καταλήψεων και την στοχοποίηση αγωνιστών και αγωνιστριών.
Και μιας και όλα αυτά συμβαίνουν στη γειτονιά μας ας γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι.
“Απελευθέρωση του κτιρίου από τους καταληψίες και απόδοσή του στην κοινωνία” είχε αναφέρει περιχαρής ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Τάκης Θεοδωρικάκος μετά την εκκένωση της Mundo Nuevo, θέλοντας να μετατρέψει το ψέμα σε αλήθεια.
Οι καταλήψεις, τα κοινωνικά στέκια και οι πολιτικοί χώροι είναι χώροι οργάνωσης της εργατικής τάξης και των φτωχωτερων κοινωνικών στρωματων, είναι χώροι κοινωνικής αλληλεγγύης και ταξικής αλληλοβοηθειας, είναι χώροι αντίστασης ενάντια στις βλέψεις της αστικής τάξης για τις λαϊκές γειτονιές και τον “εξευγενισμο” τους που σημαίνει αστεγια, υψηλά ενοίκια, εξωσεις για τους εργαζόμενους και τους ανέργους από την μία και κρατικές μίζες και πλούτη για τα λίγα αδηφάγα αφεντικά της τουριστικής βιομηχανίας και του κατασκευαστικου κεφαλαίου από την άλλη.
Στη γειτονιά αυτή λοιπόν πρόβλημα δεν υπήρξε με την κατάληψη Mundo Nuevo ή παλιότερα με την κατάληψη Terra Incognitta, με τα κοινωνικά στέκια της νεολαίας ή με τους χώρους πολιτικών οργανώσεων.
Πρόβλημα για τους κατοίκους της γειτονιάς αποτελούν τα rbnb και τα υψηλά ενοίκια, οι συνεχείς και πολιτικά στοχευμένες περιπολίες των μπάτσων, τα νταλαβέρια και τα στραβά μάτια που κάνουν στο εμπόριο ναρκωτικών, οι άθλιες συνθήκες ζωής για τους χρήστες ουσιών για τους οποίους δεν υπάρχει καμία πρόνοια και κανένας σχεδιασμός φροντίδας. Πρόβλημα αποτελεί η αστεγία που αναγκάζει ανθρώπους να ψάχνουν κάποια εσοχή της Φιλίππου, της Ιουνστιανού, της Γκαρμπολά, της Ολύμπου, της Μπαλταδώρου, της Ίωνος Δραγούμη για να ανταπεξέλθουν στο κρύο, η ακρίβεια που οδηγεί γείτονές μας να ψάχνουν στα σκουπίδια, τα ερημωμένα και παρατημένα κτίρια που θα μπορούσαν να στεγάσουν τόσους ανθρώπους και ανάγκες.
Πρόβλημα στη γειτονιά αποτελεί η εμπορική μπίζνα του Δήμου που γεμίζει την πλατεία Δικαστηρίων, έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους στο κέντρο της πόλης, με περίπτερα εταιρειών, η στρατοπέδευση νέων μόνιμων αστυνομικών δυνάμεων και οχημάτων πάνω στην πλατεία για να φυλάν το εμπορικό τους πανηγύρι, η μαζική κοπή δέντρων εντός και εκτός της προεκλογικής και κακοσχεδιασμένης παιδικής χαράς, η νέα μορφή της οποίας σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε χωρίς να ρωτηθεί κανένας και καμία που μένει στην περιοχή.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι καταλήψεις και οι πολιτικοί χώροι μπορούν και πρέπει να αποτελούν σημεία συνάντησης τόσο της γειτονιάς, όσο και σημεία συνάντησης ευρύτερων κοινωνικών και ταξικών σχηματισμών, εδαφικοποιώντας και εκφράζοντας την αναγκαιότητα της οργάνωσης της προλεταριακής και λαϊκής αλληλεγγύης, της προλεταριακής και λαϊκής αντίστασης.
Πάνε αρκετά χρόνια που τα χημικά και τα γκλοπ της αστυνομίας σταμάτησαν να αφορούν αποκλειστικά τους αναρχικούς και τις καταλήψεις, τους κομμουνιστές και τις οργανώσεις τους και απλώνονται σε εκείνες και εκείνους που διεκδικούν τα αυτονόητα, την στέγαση, την περίθαλψη, την τροφή, την μόρφωση, το ρεύμα, τις φτηνές και ποιοτικές μεταφορές.
Απλώνονται ήδη στα σημεία τα οποία ήταν προορισμένα να φτάσουν:
Στους ανθρώπους που διαμαρτύρονται επειδή διώχνονται από τα σπίτια τους από τις τράπεζες, στους ανθρώπους που ζητούν πληρωμένες υπερωρίες και συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που διεκδικούν δημόσια παιδεία, που απεργούν όπως συμβαίνει στη Μαλαματίνα εδώ και 8 μήνες, που διεκδικούν να μην μετατραπεί η πλατεία δικαστηρίων σε μία απέραντη έρημο χωρίς πράσινο, που παλεύουν για να μη ρημάξει ο τόπος τους όπως συμβαίνει στις Σκουριές, στα Άγραφα, στον Βόλο και αλλού, που διαδηλώνουν για να παύσουν οι κοινωνικές ανάγκες να είναι πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο.
Η μάχη για την υπεράσπιση των καταλήψεων, στεγαστικών ή πολιτικών, είναι ένα από τα πεδία στα οποία η εργατική τάξη, η νεολαία, ο λαός καλούνται να πάρουν θέση, καθώς αφορά την ίδια μας τη δυνατότητα να αγωνιζόμαστε.
Στηρίζουμε τη διαδήλωση υπεράσπισης της κατάληψης Mundo Nuevo στη Θεσσαλονίκη, η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 1 Απριλίου στις 12.00 με σημείο συγκέντρωσης την Καμάρα.