Μαγνησία, Λάρισα, Καρδίτσα στο έλεος των αστικών πολιτικών: Ανταπόκριση από τη μάχη επιβίωσης του Θεσσαλικού λαού

Από τις πρώτες ημέρες των καταστροφών στη Θεσσαλία μέλη της συλλογικότητάς μας συνέδραμαν μαζί με συντρόφους και συντρόφισσες, μέλη της Λαϊκής Συνέλευσης Σταγιατών και συλλογικοτήτων του Βόλου, αλλά και κατοίκους των γύρω χωριών σε απεγκλωβισμούς δεκάδων κατοίκων, σχηματίζοντας κλιμάκια και δρώντας σε πολλά χωριά τις περιοχής. Αξίζει να σημειωθεί πως σε πολλά σημεία ακόμα και τόσες ημέρες μετά την καταστροφή δεν έχει εμφανιστεί κάποια κρατική ή δημοτική βοήθεια.

Ταυτόχρονα και μετά την πρώτη παραλαβή εμφιαλωμένων νερών από συντρόφισσες και συντρόφους του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Βόλου την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου, την επόμενη ημέρα μέλη του συλλογικότητας μαζί με αναρχικούς συντρόφους από τη Θεσσαλονίκη πραγματοποίησαν αποστολή αλληλεγγύης στη Θεσσαλία.

Πρώτη στάση της αποστολής μας η πόλη του Βόλου όπου παραδόθηκαν με βανάκια μεγάλες ποσότητες εμφιαλωμένου νερού στη Λέσχη Εργαζομένων και Νεολαίας Βόλου. Αργότερα μοιράστηκαν εξάδες νερά σε γειτονιές που βρίσκονται μακριά από τα ελάχιστα σημεία όπου ο Μπέος έχει δώσει εντολή να μοιράζονται από τον Δήμο τα εμφιαλωμένα νερά, γεγονός που κάνει σχεδόν αδύνατη την πρόσβαση σε αυτό σε εκατοντάδες ηλικιωμένους που μένουν εκτός κέντρου, λόγω απόστασης αλλά και λόγω ουράς που δημιουργείται σε πολλές περιπτώσεις έτσι ώστε να τραβηχτούν τα απαραίτητα τηλεοπτικά πλάνα.

Στη συνέχεια και μετά από επαφή με συντρόφους και συντρόφισσες από την κατάληψη Ντουγρού, το στέκι paratod@s και την Εργατική Ομάδα Τ-34 κληθήκαμε να συνδράμουμε στην πόλη της Λάρισας και στην γρήγορη οχύρωση με σακιά εκατοντάδων σπιτιών, μαγαζιών και πολυκατοικιών, την ίδια ώρα που η στάθμη του Πηνειού και ταυτόχρονα των νερών που ξεπηδούσαν και λίμναζαν σε πολλά σημεία της πόλης ανέβαινε διαρκώς. Εκατοντάδες άνθρωποι, αναρχικοί και κομμουνιστές, οπαδοί της ΑΕΛ, νεολαία της πόλης έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν τη συγκεκριμένη μάχη.

Το Σάββατο και την Κυριακή μικτό κλιμάκιο εθελοντών που δημιουργήσαμε μαζί με μέλη της Εργατικής Ομάδας Τ-34 αφού έφτασε Παλαμά οδικώς συνέχισε με δύο βάρκες προς τον Βλοχό, συνδράμοντας στην αναζήτηση αγνοούμενων στη μεταφορά προμηθειών και φαρμάκων με βάρκες σε αποκλεισμένα χωριά, στην άντληση υδάτων και τη μεταφορά αντικειμένων από πλυμηρισμενα σπίτια και δημόσιους χώρους, στη διάσωση εγκλωβισμένων αλλά και στις πρώτες προσπάθειες καθαρισμού της περιοχής.

Ταυτόχρονα, έχει σημασία να αναφέρουμε πως στον Πολιτικό Χώρο του Διαρκή Αγώνα στη Θεσσαλονίκη αλλά και κατά τη διάρκεια εκδήλωσης οικονομικής ενίσχυσης που συνδιοργάνωσε η συλλογικότητα στην Αθήνα, δεκάδες συναγωνιστές και συναγωνίστριες, γείτονες και γειτόνισσες, αλλά και σύντροφοι και συντρόφισσες από άλλες πόλεις, από τη Χαλκιδική μέχρι την Έβρο, έχουν προσφέρει πολλά περισσότερα από όσα και οι ίδιοι περιμέναμε όταν βγάζαμε τη σχετική ανακοίνωση για την αποστολή των επόμενων ημερών στις πληγείσες περιοχές, γεμίζοντας ασφυκτικά τον χώρο με νερά και είδη πρώτης ανάγκης και αναδεικνύοντας τη σημασία και τις ανεξάντλητες δυνατότητες της λαϊκής κινητοποίησης, της ταξικής αλληλεγγύης.

Μία πρώτη εικόνα από τη Θεσσαλία – Κανένα σχέδιο επιβίωσης του πληθυσμού

Οι εικόνες καταστροφής που συναντήσαμε δεν έχουν προηγούμενο τόσο για την περιοχή όσο και ευρύτερα για τον ελλαδικό χώρο.

Προσπαθώντας μέσα σε λίγες γραμμές να δώσουμε μία εικόνα για τις περιοχές που βρεθήκαμε μπορούμε να ξεκινήσουμε λέγοντας πως η επιστροφή σε “κανονικούς” ρυθμούς ζωής και εργασίας θα είναι αδύνατη για πολλούς μήνες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η διαδικασία αυτή θα πάρει χρόνια.

Στο Πήλιο έχει καταστραφεί πλήρως το οδικό δίκτυο, οι κατολισθήσεις έχουν αφανίσει μεγάλα κομμάτια των δρόμων, χωριά παραμένουν ακόμα και σήμερα αποκλεισμένα, δεκάδες σπίτια και αυτοκίνητα έχουν καταστραφεί ολοσχερώς, γέφυρες έχουν καταρρεύσει, το μεγαλύτερο κομμάτι της αγροτικής παραγωγής αφανίστηκε.

Στον Βόλο, η λάσπη έχει βουλιάξει ολόκληρες συνοικίες όπως τα Παλιά, η υδροδότηση θα κάνει πολλές ημέρες να επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα και ακόμα περισσότερες έτσι ώστε το νερό να καταστεί πόσιμο, ενώ υπάρχουν εκτεταμένες καταστροφές και στο σύστημα ηλεκτροδότησης με αρκετές περιοχές να παραμένουν στο σκοτάδι. Κόσμος έχει να κάνει μπάνιο εδώ και πολλές ημέρες, δεν βρίσκει νερό να μαγειρέψει, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ντόπιοι λαδέμπορες αύξησαν κατακόρυφα τις τιμές των εμφιαλωμένων νερών, προσπαθώντας να βγάλουν κέρδος από τον πόνο των συνανθρώπων τους.

Στη Λάρισα, η υπερχείλιση του Πηνειού σε διαφορετικά σημεία ήταν η αιτία ώστε να πλημμυρίσουν πολλά χωριά, ενώ και μέσα στην πόλη πολλές γειτονιές γέμισαν με λίμνες μεγάλης έκτασης και βάθους από νερά τα οποία έβγαιναν από τους υπονόμους μαζί με νεκρά ποντίκια. Αν και η υδροδότηση παρουσιάζει καλύτερη εικόνα από ότι στον Βόλο, έχουν ήδη υπάρξει δεκάδες κρούσματα γαστρεντερίτιδας. Και σε αυτή την περίπτωση δεκάδες σπίτια έχουν γεμίσει νερά και είναι αδύνατο να κατοικηθούν, αυτοκίνητα έχουν παρασυρθεί, τεράστιες είναι οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις που καταστράφηκαν ολοσχερώς ενώ χιλιάδες ζώα έχουν πνιγεί.

Στον Παλαμά και τα χωριά της Καρδίτσας τα πράγματα έχουν πάρει μία ακόμα χειρότερη τροπή. Χωριά αφανίστηκαν κυριολεκτικά από τα λιμνάζοντα νερά, ο αριθμός των νεκρών ζώων που αρχίζουν να αποσυντίθενται είναι τεράστιος, οι γεωργικές εκτάσεις που επλήγησαν αγγίζουν τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, ο κόσμος ήταν, και σε κάποιες περιπτώσεις συνεχίζει να είναι, εγκλωβισμένος χωρίς τροφή, χωρίς νερό, χωρίς τα απαραίτητα φάρμακα. Η ατμόσφαιρα κάθε ώρα που περνάει γίνεται ακόμα πιο αποπνικτική από τα νερά και τη διαδικασία αποσύνθεσης των νεκρών ζώων, ενώ ο κίνδυνος έκθεσης σε μολυσματικές ασθένειες μεγαλώνει εκθετικά.

Σε όλες τις περιπτώσεις σωματεία και συνεταιρισμοί, εργάτες και αγρότες, κομμουνιστές και αναρχικοί, νέοι και νέες δίνουν σχεδόν μόνοι τους μία άνιση μάχη για να περιορίσουν τις καταστροφές, να απεγκλωβίσουν συνανθρώπους μας ή έστω να τους παραδοθεί λίγο νερό και φαγητό, στήνοντας παντού κουζίνες, δίκτυα αλληλεγγύης, κλιμάκια δράσης, ομάδες άντλησης υδάτων και καθαρισμού αλλά και πρσφέροντας τα σπίτια σπίτια τους, ρούχα, είδη πρώτης ανάγκης.

Σε όλες τις περιπτώσεις, τοπική αλλά και κεντρική εξουσία, είναι απούσες και ανεπαρκείς ενώ αδυνατούν όχι μόνο να εκπονήσουν ένα άμεσο σχέδιο αντιμετώπισης των καταστροφών αλλά ακόμα και να συντονίσουν στοιχειωδώς τους εκατοντάδες ανθρώπους που ρίχνονται, πολλές φορές χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις, εργαλεία, υποδομές, στη μάχη επιβίωσης του λαού της Θεσσαλίας.

Θα επιμείνουμε σε όσα γράφαμε πριν έναν μήνα πριν σε ανακοίνωση της συλλογικότητάς μας σε σχέση με τις πυρκαγιές. “Ξέρουμε πως η λαϊκή αυτενέργεια και αυτοοργάνωση αποτελεί αυτές τις ημέρες, ότι πιο ελπιδοφόρο μέσα στην απέραντη έρημο που αφήνουν πίσω τους οι αστικές πολιτικές. Ξέρουμε όμως ταυτόχρονα πως αυτή δεν αρκεί, χωρίς την οργάνωση της πάλης για την ανατροπή τους. Γιατί θα είμαστε καταδικασμένοι να ξαναζούμε τα ίδια κάθε χρόνο .Η μάχη στην πρώτη γραμμή των μετώπων είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα. Κάθε τετραγωνικό μέτρο δάσους ή γεωργικής έκτασης, κάθε ζώο και κάθε άνθρωπος που θα σωθεί είναι πολύτιμα αλλά και κύρια προϋπόθεση για το επόμενο βήμα.

Για την οργανωμένη ταξική πάλη ενάντια σε όλους αυτούς τους μηχανισμούς και τα συμφέροντα που λεηλατούν τον λαό, τη φύση, τις ζωές μας”.

Με τους νεκρούς από τις πλημμύρες να είναι ήδη 15 και με αρκετούς ανθρώπους να αγνοούνται ακόμη, η κρατική σιωπή και η μιντιακή διαχείριση δίνει τροφή για τη δημιουργία fake news που αποπροσανατολίζουν από το πραγματικό επίδικο που αναδεικνύει η διαχείριση της κατάστασης που βιώνει η Θεσσαλία. Γιατί την ίδια στιγμή εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της αστεγίας, της ακραίας φτώχειας, των μεταδοτικών ασθενειών. Και πάνω σε αυτή τη συνθήκη πρέπει να δράσουμε άμεσα, να βγούμε μπροστά αλλά και να διευρύνουμε τον συντονισμό, τις δυνατότητες και τα δίκτυα αλληλεγγύης που στήνονται σε Καρδίτσα, Βόλο, Λάρισα, στα χωριά του κάμπου και του Πηλίου.

Ταυτόχρονα βιώνοντας από πρώτο χέρι την πλήρη αποκάλυψη της ουσίας του κράτους που ενδιαφέρεται μόνο για την προστασία της αστικής εξουσίας και της καπιταλιστικής κερδοφορίας, για τη χρηματοδότηση της καταστολής και των πολεμικών βιομηχανιών, την ίδια στιγμή που ούτε θέλει ούτε μπορεί να αντιμετωπίσει – τόσο προληπτικά όσο και μετά την εκδήλωσή τους – φυσικά φαινόμενα, η οργάνωση της πολιτικής πάλης εναντίον του πρέπει να προτεραιοποιηθεί.

Ήδη από την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου, η νεολαία και ο λαός της Λάρισας συγκρούστηκαν για ώρες με τους μπάτσους που συνόδευαν τον πρωθυπουργό, ήδη προγραμματίζονται συγκεντρώσεις στο Βόλο και σε πόλεις της Θεσσαλίας και όλης της χώρας, ήδη το αφήγημα της κυβέρνησης και των ΜΜΕ περί “ατυχούς στιγμής” σβήνει μπροστά στις κραυγές απόγνωσης και οργής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που βλέπουν τις ζωές τους να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα για πολλοστή φορά μέσα σε λίγα χρόνια.

Τα διαλυμένα νοσοκομεία, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, οι γεμάτες ΜΕΘ και οι ουρές για χειρουργεία, τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα, τα Τέμπη και η Πύλος, οι πυρκαγιές στη Δαδιά, στην Αττική, στη Βόρεια Εύβοια και σε όλη τη χώρα, η όξυνση της φτώχειας και της καταστολής δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια:

Για να ζήσουμε πρέπει να αγωνιστούμε.

Να τα δώσουμε όλα έτσι ώστε οι κραυγές αυτές να γίνουν συνείδηση, να γίνουν μαχητικότητα κι οργάνωση.

Να τα δώσουμε όλα για τον λαό μας.

Ακολουθούν βίντεο και φωτογραφίες: