Λιμάνι Θεσσαλονίκης: Αποθήκη του ΝΑΤΟ και των ενεργειακών ομίλων

Με την αστική επίθεση στον λαό να μαίνεται και να εκφράζεται μέσω νόμων που τσακίζουν τα εργατικά δικαιώματα, μέσω ενός ατελείωτου κύματος πλειστηριασμών/ εξώσεων που απειλεί όλο και περισσότερες φτωχές οικογένειες, μέσω της ακρίβειας που χτυπάει κόκκινο μην αφήνοντας τα λαϊκά νοικοκυριά να αντεπεξέλθουν στο βαρύ κόστος ζωής, η λεηλασία της φύσης, με πρόσχημα την φθηνή ενέργεια, έρχεται να εκφράσει μία ακόμα πτυχή της.

Από τις πρόσφατες πυρκαγιές και πλημμύρες, αλλά και από αυτές των προηγούμενων χρόνων, καταλαβαίνουμε τις προτεραιότητες του αστικού κράτους. Η επιλεκτικη ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού άφησε στην μοίρα τους δάση, ζώα, αγροτικές εκτάσεις και ιδιοκτησίες. Και χρησιμοποιούμε τον όρο “επιλεκτική” ανεπάρκεια επειδή το αστικό κράτος δεν είναι καθόλου ανίκανο όταν ξοδεύει υπέρογκα πόσα για ΝΑΤΟ, αστυνομία και ΜΜΕ, αντί να θωρακισει την προστασία της φύσης και του λαού με πυροσβέστες, δασοπροστασια, αντιπλημμυρικά έργα, όταν το κράτος ιδιωτικοποιεί με διαδικασίες εξπρέςς ολόκληρους τομείς, υπηρεσίες και υποδομές, όταν το κράτος καλείται να οργανώσει και να εφαρμόσει τακτικές καταστολής του εσωτερικού εχθρού αλλά και των μεταναστών/ μεταναστριών.

Με όλες αυτές τις κινήσεις αλλά και με νομοσχέδια που περνάνε “νύχτα”, η λεηλασία της φύσης – την ίδια στιγμή που η παγκόσμια οικονομία ασθμαίνει και το κεφάλαιο ψάχνει τρόπους να πολλαπλασιάσει την κερδοφορία του – αποτελεί μονόδρομο για τις κυβερνήσεις και τους ενεργειακούς ομίλους έτσι ώστε να μπορέσουν να βγάλουν περισσότερο κέρδος από κάθε χιλιοστό γης ακόμα και άμα σε αυτό έχουν μείνει ή θα μείνουν αποκαΐδια.

Ήδη, λίγες μέρες μετά από τις πυρκαγιές στον Έβρο, έγιναν απόπειρες για αδειοδότηση αιολικού σταθμού εντός της καμμένης έκτασης και σε περιοχή NATURA.
Παράλληλα έχουν ξεκινήσει επιχειρήσεις εγκατάστασης αιολικών και φωτοβολταϊκων σταθμών στο μεγαλύτερο μέρος των βουνών του ελλαδικου χώρου, χωρίς καμία συζήτηση με τις τοπικές κοινωνίες και χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν το αν θα δημιουργήσει μια αρνητική μη αναστρέψιμη κατάσταση για την βιοποικιλοτητα της καθε περιοχής.

Καθώς το κεφάλαιο και το κράτος του βλέπει το περιβάλλον σαν ενα ακομα πεδίο κερδοφορίας, οι ελληνικές κυβερνήσεις παίρνουν γραμμή από ΕΕ για να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μια απέραντη μπαταρία. Με αυτόν τον τρόπο απειλούνται αγροτικές περιοχές, κατοικίες, άγρια ζωα και όλος ο φυσικός πλούτος. Εκτός όμως από την άμεση αρπαγή γης απο τους ντόπιους και την λεηλασία της φύσης, έρχεται στο παιχνίδι και η “πράσινη” αναδιάρθρωση. Με λίγα λόγια, “πράσινοι” φόροι και επιπλέον εξαθλίωση θα φορτωθούν στις πλάτες του λαού.

Την Παρασκευή το πρωί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης δεν γέμισε αυτή τη φορά με ΝΑΤΟϊκό εξοπλισμό, αλλά με έναν τεράστιο όγκο εξαρτημάτων ανεμογεννητριών, ο οποίος έχει αποθηκευτεί σε αυτό. Ενα ακόμα λιμάνι που αντί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού, χρησιμοποιείται για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, του εφοπλιστικού κεφαλαίου αλλά και για συμφέροντα ομίλων που καταστρέφουν την φύση.

Η τοποθεσία προορισμού των ανεμογεννητριών μπορεί να είναι άγνωστη, αφου έχουν ανοίξει πολλά μέτωπα γης προς εκμετάλλευση για τους καπιταλιστές.

Η αντίσταση τοπικών κοινωνιών που έρχονται κόντρα στα σχέδια της ντόπιας αστικής τάξης, του ελληνικού κράτους και της ΕΕ, οι οποίες αντιλαμβάνονται, ζουν και εργάζονται μέσα στον φυσικό κόσμο και ως κομμάτι του, έχει συναντήσει απέναντι της μονάχα την καταστολή με μπάτσους, συλλήψεις και μηνύσεις. Έχουμε χρέος να στηρίξουμε τις τοπικές αντιστάσεις και μαζί τους να βαδίσουμε τον δρόμο της συνειδητής ανατροπής ενός πολλαπλά εκμεταλλευτικου συστήματος.

ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ ΜΠΑΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΕΕ

ΚΑΜΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΑΜΜΈΝΑ

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΌΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟΣ, ΑΝΑΤΡΈΠΕΤΑΙ.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΊΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ