Από τη Sonoco και την «Βαρβαρέσος» μέχρι τη Fieratex και τη Λάρκο: Πρώτα μας ξεζουμίζουν μετά μας πετάνε στις ουρές της ανεργίας…

Ο πολύχρονος εμβληματικός αγώνας των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ ενάντια στο κλείσιμο του εργοστασίου και των εγκαταστάσεών της αλλά και στην οριστική διακοπή παραγωγής νικελίου στην Ελλάδα, αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί μία εμφατική τομή ρήξης μεταξύ των εργατικών και λαϊκών αναγκών και των πολιτικών της ΕΕ, πολιτικών που οι αστικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών εφαρμόζουν κατά γράμμα.

Άλλωστε η διαδικασία αποβιομηχάνισης της χώρας έχει μακρά ιστορία. Πρώτα έρχεται η η υποβάθμιση, ο τεμαχισμός της παραγωγής, οι ιδιωτικοποιήσεις. Μετά δώρο για τους καπιταλιστές αποτελεί το φτηνό εργατικό δυναμικό, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τα “αφοπλισμένα” σωματεία, η πλήρης απελευθέρωση των απολύσεων, των ωραρίων εργασίας, η δουλειά χωρίς δικαιώματα. Τέλος, έρχεται η πλήρης απελευθέρωση των “λουκέτων”, της διαδικασίας των πτωχεύσεων, οι νομοθετικές παρεμβάσεις έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να δικαιούνται όλο και πιο λίγα ακόμα και στην περίπτωση της απόλυσής τους. Και ύστερα έρχεται η οικονομική και εμπορική εξάρτηση, η αύξηση των εισαγωγών, η όλο και πιο ακριβή αγορά πρώτων υλών και αγαθών.

Αυτή είναι η ανάπτυξη της ΕΕ που διαλύει εδώ και δεκαετίες τις παραγωγικές δυνατότητες του τόπου αλλά και τις ζωές των εργαζομένων και του λαού και που για εμάς μεταφράζεται σε μισθούς πείνας, σε ανεργία, σε εξαθλίωση.

Τα δεκάδες “πιστολιάσματα” που έδωσαν την τελευταία δεκαετία ντόπιοι και ξένοι καπιταλιστές κλείνοντας τις παραγωγικές τους μονάδες και αφήνοντας χιλιάδες εργαζόμενους μετέωρους και άνεργους, πολλές φορές σε δύσκολες ηλικίες για εύρεση εργασίας, συνεχίζονται με αμείωτη ένταση.

Εκτός από τη ΛΑΡΚΟ και την αδιανόητη τροπολογία που πέρασε η κυβέρνηση της ΝΔ την προηγούμενη εβδομάδα θέλοντας να ανοίξει τον δρόμο για το οριστικό της κλείσιμο, τους τελευταίους μήνες 350 περίπου εργαζόμενοι από 6 εργοστάσια της Κεντρικής Μακεδονίας βρέθηκαν ή αναμένεται να βρεθούν στους καταλόγους ανέργων της ΔΥΠΑ.

Την αρχή έκανε τον περασμένο Μάρτιο η βορειοαμερικάνικη πολυεθνική χαρτοβιομηχανία Sonoco που έκλεισε δύο εργοστάσια σε Κιλκίς και Θεσσαλονίκη, ακολούθησε η τελευταία μεγάλη κλωστοϋφαντουργία της Νάουσας “Βαρβαρέσος” που έκλεισε τρεις παραγωγικές μονάδες και σειρά παίρνει όπως όλα δείχνουν η Fieratex, εταιρεία πλεκτηρίων και βαφείων υφασμάτων.

Η Fieratex από τις αρχές Ιουνίου ανακοίνωσε στα 100 περίπου άτομα που εργάζονται στις εγκαταστάσεις της ότι θα υπαχθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας για 25 ημέρες, λαμβάνοντας τον μισό μισθό τους καθώς και μισό ένσημο, εκμεταλλευόμενη τις δυνατότητες που της δίνουν οι αστικοί νόμοι. Η εργοδοσία επικαλέστηκε έλλειψη παραγγελιών και αντικειμένου εργασίας την ίδια στιγμή που τον προηγούμενο καιρό δεν αποδεχόταν παραγγελίες, ενώ λίγους μήνες πριν οι ιδιοκτήτες της αύξαναν το μετοχικό κεφάλαιο που τους ανήκει στην εταιρεία Minerva.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, ανακοίνωσε ότι θέλει να επεκτείνει το μέτρο αυτό για άλλους δύο μήνες εξαντλώντας την τρίμηνη διάρκεια εφαρμογής του που της δίνει ο νόμος, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε μεταφορά εξοπλισμού από το εργοστάσιο με τους εργαζόμενους να καταγγέλουν ότι επίκειται “λουκέτο” και πλιάτσικο, κάτι που γίνεται φανερό και από τις πιέσεις της εργοδοσίας για συμμετοχή των εργαζομένων στο πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου με καταβολή του 50% της αποζημίωσης που δικαιούνται οι εργαζόμενοι με προϋπηρεσία μεγαλύτερη των 15 χρόνων.

Οι εργαζόμενοι, συσπειρωμένοι γύρω από το Επιχειρησιακό Σωματείο “Ο Σπάρτακος” και με τη στήριξη άλλων εργατικών σωματείων ξεκίνησαν περιφρούρηση του εργοστασίου έτσι ώστε να μην πραγματοποιηθεί κάποια μεταφορά-κλοπή του εξοπλισμού, πραγματοποίησαν στάσεις εργασίας, ενώ την ερχόμενη Τετάρτη μαζί με τους απολυμένους της “Βαρβαρέσος” διοργανώνουν διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη διεκδικώντας την καταβολή του συνόλου της μισθοδοσίας τους, την κατοχύρωση των θέσεων εργασίας και την πλήρη καταβολή της αποζημίωσης για όσους εργαζόμενους δεν παραμείνουν στην επιχείρηση.

Τα προβλήματα των εργαζομένων στη Fieratex, στη “Βαρβαρέσος”, στην Sonoco, στην ΛΑΡΚΟ δεν είναι άγνωστα για την εργατική τάξη της Θεσσαλονίκης και της χώρας.

Εργασιακή επισφάλεια, διαρκής φόβος για απόλυση μετά από χρόνια εξαντλητικής και εντατικοποιημένης εργασίας για την κερδοφορία του κάθε καπιταλιστή, μισθοί πείνας (και μάλιστα μισοί) για να ανταπεξέλθουμε απέναντι στο κύμα ακρίβειας που χτυπάει το εισόδημα και τις ζωές μας μέσω των αυξήσεων στις τιμές των ενοικίων, των λογαριασμών, των ειδών πρώτης ανάγκης και όλων των βασικών κοινωνικών αναγκών.

Σε εργοστάσια, υφαντουργία, λιμάνια, αποθήκες, αλλά και στις σύγχρονες γαλέρες του επισιτισμού και του εμπορίου βιώνουμε τα ίδια ακριβώς προβλήματα με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που έρχονται από το Κιλκίς την ερχόμενη Τετάρτη για να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους σε μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

Για αυτό και ο αγώνας τους πρέπει να αγκαλιαστεί από την εργατική τάξη της πόλης.

Με όπλο μας την εμπειρία που άφησαν πίσω τους οι εργατικοί αγώνας των τελευταίων ετών, οι ταξικές μάχες σε E-food, Cosco, Μαλαματίνα, Πετρέλαια Καβάλας, ΒΦΛ, στα εργοτάξια του Μετρό στην Αθήνα, στους χώρους εργασίας και στους δρόμους μετά το καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών να δώσουμε κοινό, ταξικό αγώνα.

Ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, την ηττοπάθεια του ΤΙΝΑ (There Is No Alternative) που επικράτησε την προηγούμενη δεκαετία και θέλησε να σβήσει το λαϊκό ξεσηκωμό του 2010-2012, την εκφυλισμένη και αστικοποιημένη ΓΣΕΕ, μόνο η ταξική οργάνωση μπορεί να σταθεί ανάχωμα απέναντι στις συνθήκες φτώχειας που μας επιβάλλει η καπιταλιστική κερδοφορία.

Η ταξική οργάνωση, που είναι η μόνη ικανή, στην εξέλιξη και στο βάθεμά της, να ανατρέψει τις σύγχρονες συνθήκες σκλαβιάς που βιώνει ο λαός, που είναι η μόνη ικανή να ανατρέψει τη δικτατορία του κεφαλαίου, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ, ΤΗΣ FIERATEX, ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΕΣΟΣ

ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΤΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΕΣ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΙΣ 10.00 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ!

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση