Κάλεσμα στήριξης των διαδηλώσεων (Πέμπτη 11/1) ενάντια στο νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων

Με την έναρξη του νέου έτους, και συγκεκριμένα μέσα στον Ιανουάριο του 2024, αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση το νομοσχέδιο για την παιδεία με τίτλο «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο».
Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί ουσιαστικά μια προσπάθεια παράκαμψης του άρθρου 16 του Συντάγματος και ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Προβλέπει συγκεκριμένα, την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων – παραρτημάτων ξένων ΑΕΙ (ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων και απελευθέρωση από το “κρατικό μονοπώλιο”, διά στόματος υπουργείου, σε μια προσπάθεια ωραιοποίησης ενός ταξικού νομοσχεδίου φτιαγμένου για τις ανάγκες και τα συμφέροντας της αστικής τάξης). Μέσα από το νομοσχέδιο αυτό, ουσιαστικά αυτό που απελευθερώνεται πλήρως και επεκτείνεται είναι η ήδη υπάρχουσα δυνατότητα λειτουργίας ιδιωτικών φορέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση -όπως τα κολλέγια-, βαθαίνοντας, έτσι, την εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων στον τομέα της παιδείας.

Πιο αναλυτικά, από τη μία, οι μειωμένες δαπάνες για την παιδεία, οι παρωχημένες κτιριακές υποδομές, τα υποστελεχωμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα, με δεκάδες κενά εκπαιδευτικών και καθυστερημένες προσλήψεις προσωπικού, οι συγχωνεύσεις σχολείων οδηγούν -εκ των άνωθεν- το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα σε κατάρρευση, υποβαθμίζοντας την ποιότητα του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου. Από την άλλη, η εισαγωγή της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων και του προσωπικού τους σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και η ενίσχυση του εξεταστικοκεντρικού μοντέλου (βλ. και εξετάσεις PISA), με στόχο την κατηγοριοποίηση των σχολείων και του δυναμικού τους σε «καλά» και «κακά», μαζί με την -εδώ και χρόνια πλέον- είσοδο του κεφαλαίου και ιδιωτικών συμφερόντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την επιχειρούμενη εισαγωγή τους και στη δευτεροβάθμια (βλ. νέο σχέδιο νόμου για την επαγγελματική εκπαίδευση), καθώς και τη διοίκηση εκπαιδευτικών μονάδων από εξωτερικούς παράγοντες (μάνατζερ), επιχειρούν να αλλοιώσουν την ίδια την ουσία της παιδείας. Επιχειρούν να απεμπολίσουν ολοκληρωτικά το δημόσιο χαρακτήρα της και να τη μετατρέψουν από μια δημιουργική μαθησιακή διαδικασία προς συμφέρον των σύγχρονων αναγκών του κοινωνικού συνόλου σε ένα στυγνό πεδίο κερδοφορίας της αστικής τάξης, πλήρως καθοδηγούμενου από τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και το νέο αυτό νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια, αποτελώντας κομμάτι μιας συνολικότερης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης που στοχεύει στην υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, την εισχώρηση επιχειρηματικών συμφερόντων μέσα στα δημόσια ΑΕΙ, την λειτουργία εργαστηρίων ως τόπων εύρεσης φθηνού αλλά εξειδικευμένου εργατικού/ερευνητικού δυναμικού για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, αλλά και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, για λίγους και εκλεκτούς. Είναι η περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση της εκπαίδευσης, που αποσκοπεί στην δημιουργία νεών και αρκετά κερδοφόρων αγορών, συνδυαστικά και με την προετοιμασία και κατάρτιση ενός υπερεξειδικευμένου και φθηνού εργατικού δυναμικού κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες της αγοράς. Διαχρονικά, άλλωστε, οι καπιταλιστές και τα αστικά κόμματα επιδίωκαν να επιβάλλουν δίδακτρα και πολυεθνικές-χορηγούς στα πανεπιστήμια, να κλείσουν πολλές σχολές ή να μειώσουν τους εισακτέους μέσω της ΕΒΕ, να ιδρύσουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, να εξατομικεύσουν τη μόρφωση του φοιτητή/τριας, δίνοντας όχι πτυχίο, αλλά άθροισμα πιστωτικών μονάδων. Με στόχο τον κατακερματισμό του γνωστικού αντικειμένου και των εργασιακών δικαιωμάτων, άρα και την προώθηση του ανταγωνισμού εντός του εργασιακού κλάδου.

Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια ακόμα πτυχή της μιας στρατηγικής η οποία ακολουθείται στην πλειοψηφία των κρατικών παροχών, ως κατεύθυνση της ΕΕ, και αποσκοπεί στην πλήρη εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού. Παραδείγματα αυτού είναι όλα τα ΣΔΙΤ, ως μνημονικές δεσμεύσεις. Η προσπάθεια πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ, το οποίο στην κατάσταση που βρίσκονταν στην πανδημία του COVID-19, ανέδειξε τον τελείως εμπορευματικό χαρακτήρα που έχει πλέον η υγεία, άρα και τον βαθιά ταξικό χαρακτήρα μιας τέτοιας στρατηγικής. Σκληρή προσγείωση στην πραγματικότητα των ιδιωτικοποιήσεων των κοινωνικών αγαθών ήρθε βέβαια πέρσι με το κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη. Γιατί στην πραγματικότητα των ιδιωτικοποιήσεων και της πλήρους απομάκρυνσης του κράτους από βασικά αγαθά για την αναπαραγωγή του προλεταριάτου, ο θάνατος και η εξαθλίωση, η υποτίμηση και η απομόνωση θα είναι η καθημερινότητα.

Ιστορικό σημείο των συγκεκριμένων στοχεύσεων του κεφαλαίου αποτελεί η αποτυχημένη απόπειρα για αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, τα έτη 2006-2007 μετά το ξέσπασμα ενός μαζικού εκπαιδευτικού κινήματος, που μέσα από καταλήψεις σε σχολεία και σχολές, αλλά και μέσα από πολύμηνες απεργίες εκπαιδευτικών στα σχολεία και με συγκρουσιακές, δυναμικές,μαζικές διαδηλώσεις κατάφερε να ακυρώσει τα πλάνα της τότε κυβέρνησης της ΝΔ.

Από τότε, μπορεί το κοινωνικό και πολιτικό πεδίο να έχει υποστεί βαθιές μεταβολές από την ένταση με την οποία εκφράζεται η ταξική επίθεση, μετά και το ξέσπασμα της κρίσης το 2008, μέχρι και τον τρόπο με τον οποίο διαρθρώνονται και εκφράζονται στο εσωτερικό του ελληνικού κράτους οι συσχετισμοί των κοινοβουλευτικών δυνάμεων σε αλληλεπίδραση με τους κοινωνικούς-ταξικούς συσχετισμούς, το στοίχημα, όμως, παραμένει ανοιχτό. Και είναι ένα στοίχημα αποδοχής μιας καθολικής ήττας -ως απότοκο ενός αστικού ιδεολογήματος από τα πάνω φερμένου (ΤΙΝΑ)- ή επιβίωσης και αγώνα. Μία υπόσχεση ότι με τις μικρές μας νίκες, με τα κατά τόπους αναχώματα, μπορούμε και οφείλουμε να αφήσουμε ένα καλύτερο αύριο για τις μελλοντικές γενιές της τάξης μας και της κοινωνίας. Μπορούμε και οφείλουμε να αγωνιστούμε για ένα από τα βασικότερα δημόσια αγαθά, όπως αυτό της δωρεάν και δημόσιας παιδείας, ενός αγαθού- πυλώνα της αναπαραγωγής του συστήματος και μηχανισμού εξομάλυνσης ή όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων, και να νικήσουμε. Μπορούμε και οφείλουμε να τιμήσουμε τους αγώνες του παρελθόντος, που χαράχτηκαν στη συλλογική ιστορική μνήμη, ανατρέποντας τους τότε κοινωνικούς-ταξικούς συσχετισμούς προς όφελος της εργατικής τάξης, δίνοντας τους δικούς μας νικηφόρους αγώνες στο σήμερα. Να αγωνιστούμε ενάντια στις αστικές πολιτικές που εντείνουν τις ταξικές αντιθέσεις και στο άδικο σύστημα που τις γεννά και τις θρέφει.
Μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις, να μπλοκάρουμε το νέο ν/σ για την παιδεία και κάθε επιδίωξη για ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ.

Στηρίζουμε τις συγκεντρώσεις και τα μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων την Πέμπτη 11/1 στις 12.00 Προπύλαια και Καμάρα, Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.

Φοιτητές/τριες του Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση