“Μάης 1936: Ο Ματωμένος Μάης της Θεσσαλονίκης”

87 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατών και των εργατριών της Θεσσαλονίκης, τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους της πόλης από τις απεργιακές επιτροπές και τις δολοφονίες από την πλευρά αστυνομίας και στρατού…

Την Τετάρτη 10 Μαΐου στις 19.00 στον πολιτικό χώρο του Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση στη Θεσσαλονίκη (Γκαρμπολά 12), θα πραγματοποιηθεί η εκδήλωση “Μάης 1936: Ο Ματωμένος Μάης της Θεσσαλονίκης” με τη συμβολή του προέδρου του σωματείου υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου και ιστορικού ερευνητή Γιάννη Γκλαρνέτατζη.

“Σάββατο 9 Μάη 1936: Περίπολοι στρατού και αστυνομίας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και των προσφυγικών συνοικιών. Συγκοινωνίες και εφημερίδες δεν υπάρχουν λόγω της απεργίας.

Οι εργαζόμενοι κατεβαίνουν κατά ομάδες προς το κέντρο της πόλης. Η πρώτη σύγκρουση γίνεται από τους αυτοκινητιστές, οι οποίοι προσπαθούν να απελευθερώσουν ένα συνάδελφο τους.

Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου πέφτει νεκρός ο οδηγός Τάσος Τούσης. Οι εργάτες τοποθετούν το νεκρό πάνω σε μια ξύλινη πόρτα και κατευθύνονται προς τη Γενική Διοίκηση. Η αστυνομία κλείνει το δρόμο και επιτίθεται.

Η σύγκρουση γενικεύεται. Στήνονται οδοφράγματα σε όλο το κέντρο της πόλης. Γίνονται μάχες σώμα με σώμα. Οι χωροφύλακες κτυπούν στο ψαχνό. Οι καμπάνες κτυπούν ασταμάτητα. Φήμες για πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Όμως αντί να υποσταλούν, οι διαδηλώσεις μαζικοποιούνται. Οι διαδηλωτές καταλαμβάνουν το κέντρο της πόλης.

Απολογισμός 9 νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες.

Το μεσημέρι ο διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού δίνει εντολή στους χωροφύλακες να κλειστούν στα τμήματα, διατάζει το στρατό να αναλάβει τη διοίκηση της πόλης και απαγορεύει κάθε είδους συγκέντρωση σε ανοιχτό ή κλειστό χώρο.

Παρά την απαγόρευση, χιλιάδες λαού συγκροτούν διαδηλώσεις με κεντρικό σύνθημα «Κάτω οι δολοφόνοι – εκδίκηση». Στο ψήφισμα που εγκρίνεται απαιτείται άμεση παραίτηση της κυβέρνησης, σύλληψη του αστυνομικού διοικητή Ντάκου, αποδοχή όλων των αιτημάτων των απεργών, απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων.

Η Θεσσαλονίκη στα χέρια των εργατών. Η κεντρική απεργιακή επιτροπή οπλίζει με ρόπαλα τις φρουρές των εργοστασίων και των συνδικάτων. Εργατικές περίπολοι ελέγχουν το κέντρο και τις γειτονιές της πόλης”.