Όταν τα στοιχεία καταρρίπτουν τα κυβερνητικά ψέματα

Το τελευταία διάστημα ο μηχανισμός προπαγάνδας της κυβέρνησης προσπαθεί με ψέματα και όχι μόνο, να αποπροσανατολίσει αλλά και να αντιστρέψει την πραγματικότητα της βίαιας επίθεσης που δέχεται η εργατική τάξη και ο λαός όσον αφορά τους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις πρώτων κατοικιών.

Σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του Κ. Μητσοτάκη πάνω στο ζήτημα, ο ίδιος αρνείται το τσουνάμι πλειστηριασμών του τελευταίου διαστήματος, ενώ ταυτόχρονα υποστηρίζει ότι όσοι υλοποιούνται, αφορούν κατά βάση ακίνητα μεγάλης περιουσίας, προσπαθώντας να κρύψει τον ταξικό χαρακτήρα των πολιτικών που ακολουθεί.

Ωστόσο, έπειτα από έρευνα των Reporters United, ιδιαίτερα από το 2021 και έπειτα, οι πλειστηριασμοί έχουν παρουσιάσει αυξητική τάση – ενώ στην πλειοψηφία τους αφορούν οικιστικά ακίνητα, τα οποία συνδέονται με την εφαρμογή του σχεδίου “Ηρακλής”, σχέδιο το οποίο είχε ψηφίσει η κυβέρνηση της ΝΔ, τον Δεκέμβρη του 2019. Αντίστοιχη έρευνα από το “Παρατηρητήριο για τους Πλειστηριασμούς” για την περίοδο Σεπτεμβρίου 2021 – Σεπτεμβρίου 2022, ανέδειξε ότι η πλειοψηφία των ακινήτων που πλειστηριάζονται στην Αττική ήταν αξίας κάτω από 150.000 ευρώ.

Κόντρα λοιπόν στα κυβερνητικά ψέματα, οι πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών αποτελούν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ένα κομμάτι της τάξης μας. Το δικαίωμα του λαού στη στέγαση αφέθηκε απροστάτευτο και εργαλειοποιήθηκε ως ένα μέσο διάσωσης των τραπεζών και ως ένα πεδίο επιπλέον κερδοφορίας της αστικής τάξης: τα κέρδη των servicers και των funds αυξάνονται κατά εκατομμύρια ευρώ, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την εταιρεία διαχείρισης Ιntrum Hellas, η οποία διπλασίασε τα κέρδη της μέσα σε ένα χρόνο (τα καθαρά της κέρδη από περίπου 39,5 εκατομμύρια το 2021 άγγιξαν τα 84,45 εκατ. ευρώ το 2022).

Εμείς από την πλευρά μας, ως κομμάτι της εργατικής τάξης και του λαού, οφείλουμε να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας από τις γειτονιές μας μέχρι τους χώρους εργασίας μας για να βάλουμε φρένο στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις λαϊκών κατοικιών.

Κόντρα σε κυβερνητικά αφηγήματα που θέλουν να αποκόψουν την αδυναμία αποπληρωμής των δανείων από τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν και οδηγούν κομμάτια της εργατικής τάξης και του λαού σε αυτήν, κατονομάζοντας όσους αδυνατούν να πληρώσουν τα δάνεια τους ως “κακοπληρωτές”, οφείλουμε να αναδείξουμε τους πραγματικούς υπαίτιους: τις κυβερνήσεις, που η μία μετά την άλλη συνέβαλλαν στο να δοθούν οι λαϊκές κατοικίες βορά στα χέρια του κεφαλαίου, τις τράπεζες, τα funds και τις servicers, που βάζουν πάνω από τις ζωές των ανθρώπων, τα κέρδη τους, το καπιταλιστικό σύστημα στο σύνολό του, η υπέρβαση της κρίσης του οποίου βαραίνει και πάλι την εργατική τάξη.