Κυριακή 1 Οκτώβρη, Παλαμάς Καρδίτσας: Να στηρίξουμε με κάθε τρόπο τις κινηματικές δυνάμεις και τον λαό της Θεσσαλίας!

Κάνε τα νύχια σου τσαπιά/ τις απαλάμες φτυάρια/

και, καραγκούνη, πάλεψε/ μη κλαις και μη κιοτεύεις/

και ξαναχτίσε τη ζωή/ και ξανασπείρε ελπίδα

και πείσμωσε και μάτωσε/ ο κάμπος να καρπίσει

να ξελασπώσει η ζωή/ και να κινήσει αγώνας

για ν’ ανθρωπέψει η ζήση μας/ με τον λαό αφέντη.”

Η κατάσταση δύο εβδομάδες μετά τις μεγάλες βροχοπτώσεις στη Θεσσαλία δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες:

Τουλάχιστον 17 νεκροί, δεκάδες χιλιάδες νεκρά ζώα, καταστροφή μεγάλου μέρους του οδικού δικτύου, αποκλεισμένα χωριά, εκατοντάδες σπίτια και αυτοκίνητα βυθισμένα μέσα στις λάσπες, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα αγροτικών εκτάσεων κατεστραμμένα, ακατάλληλη και περιορισμένη υδροδότηση για τις ανάγκες εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και εκτεταμένα προβλήματα στα δίκτυα παροχής ηλεκτρικού ρεύματος.

Κάθε μέρα που περνάει σε πολλές περιοχές η αποσύνθεση νεκρών ζώων μέσα στα στάσιμα νερά που έχουν σχηματίσει ολόκληρες λίμνες που δημιουργήθηκαν στη θέση δρόμων, στο κέντρο της Λάρισας αλλά και πάνω από την έκταση ολόκληρων χωριών, δημιουργεί μία ατμόσφαιρα όλο και πιο αποπνικτική με τους κατοίκους να προσπαθούν μόνοι τους να ξαναστήσουν τη ζωή τους κινδυνεύοντας από μεταδοτικές ασθένειες, ενώ δεκάδες είναι ήδη τα κρούσματα γαστρεντερίτιδας.

Τρεις εβδομάδες μετά υπάρχουν ακόμα άνθρωποι άστεγοι, άνθρωποι πεινασμένοι, άνθρωποι διψασμένοι, άνθρωποι που ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες και αδυνατούν να μετακινηθούν από και προς τον τόπο τους, ενώ σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι νέες έντονες βροχοπτώσεις των προηγούμενων ημερών έρχονται να αναδείξουν τις προτεραιότητες των πολιτικών του αστικού κράτους, ακόμα και σε στιγμές που κάποιος θα περίμενε – έστω με μπαλώματα – να δείξει μία σχετική ετοιμότητα.

Στερεά Ελλάδα, Θεσσαλία, Βόρεια Εύβοια βρίσκονται και πάλι αθωράκιστες στο έλεος του καιρού. Φράγματα και αναχώματα πολλών ποταμών έχουν σπάσει, γέφυρες έχουν καταστραφεί, όλοκληρες κοινότητες αποκλείστηκαν εκ νέου και δεκάδες χωριά αλλά και μεγάλες πόλεις όπως ο Βόλος έχουν πλημμυρίσει.

Σε όλες τις περιπτώσεις σωματεία και συνεταιρισμοί, εργάτες και αγρότισσες, κομμουνιστές/ στριες και αναρχικοί/ες, νέοι και νέες, δίνουν σχεδόν μόνοι τους μία άνιση μάχη για να περιορίσουν τις καταστροφές, να απεγκλωβίσουν συνανθρώπους μας ή έστω να τους παραδοθεί λίγο νερό και φαγητό, στήνοντας παντού κουζίνες, δίκτυα αλληλεγγύης, κλιμάκια δράσης, ομάδες άντλησης υδάτων και καθαρισμού αλλά και πρσφέροντας τα σπίτια σπίτια τους, ρούχα, είδη πρώτης ανάγκης. Σε όλες τις περιπτώσεις, τοπική αλλά και κεντρική εξουσία, είναι απούσες και ανεπαρκείς ενώ αδυνατούν όχι μόνο να εκπονήσουν ένα άμεσο σχέδιο αντιμετώπισης των καταστροφών αλλά ακόμα και να συντονίσουν στοιχειωδώς τους εκατοντάδες ανθρώπους που ρίχνονται, πολλές φορές χωρίς τις απαραίτητες γνώσεις, εργαλεία, υποδομές, στη μάχη επιβίωσης του λαού της Θεσσαλίας.

Όπως είχαμε αναφέρει μετά τις πυρκαγιές που αφάνισαν περισσότερο από 1.700.00 στρέμματα το καλοκαίρι του 2023, “ξέρουμε πως η λαϊκή αυτενέργεια και αυτοοργάνωση αποτελεί αυτές τις ημέρες, ότι πιο ελπιδοφόρο μέσα στην απέραντη έρημο που αφήνουν πίσω τους οι αστικές πολιτικές. Ξέρουμε όμως ταυτόχρονα πως αυτή δεν αρκεί, χωρίς την οργάνωση της πάλης για την ανατροπή τους. Γιατί θα είμαστε καταδικασμένοι να ξαναζούμε τα ίδια κάθε χρόνο .Η μάχη στην πρώτη γραμμή των μετώπων είναι το πρώτο και απαραίτητο βήμα. Κάθε τετραγωνικό μέτρο δάσους ή γεωργικής έκτασης, κάθε ζώο και κάθε άνθρωπος που θα σωθεί είναι πολύτιμα αλλά και κύρια προϋπόθεση για το επόμενο βήμα. Για την οργανωμένη ταξική πάλη ενάντια σε όλους αυτούς τους μηχανισμούς και τα συμφέροντα που λεηλατούν τον λαό, τη φύση, τις ζωές μας”.

Και για αυτό ακριβώς, αυτές τις ημέρες που βιώνουμε ξανά από πρώτο χέρι την πλήρη αποκάλυψη της ουσίας του κράτους που ενδιαφέρεται μόνο για την προστασία της αστικής εξουσίας και της καπιταλιστικής κερδοφορίας, για τη χρηματοδότηση της καταστολής και των πολεμικών βιομηχανιών, την ίδια στιγμή που ούτε θέλει ούτε μπορεί να αντιμετωπίσει – τόσο προληπτικά όσο και μετά την εκδήλωσή τους – φυσικά φαινόμενα, η οργάνωση της πολιτικής πάλης εναντίον του πρέπει να προτεραιοποιηθεί.

Ήδη από την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου, η νεολαία και ο λαός της Λάρισας συγκρούστηκαν για ώρες με τους μπάτσους που συνόδευαν τον πρωθυπουργό, ενώ σε αντίθεση με αποστολή υλικού άμεσης ανάγκης η κυβέρνηση έστειλε 2 ημέρες μετά διμοιρίες από όλη τη χώρα, για να δράσει ρεβανσιστικά χτυπώντας τη διαδήλωση που είχε προγραμματιστεί, 2 ημέρες μετά. Αντίστοιχες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και σε Βόλο/ Καρδίτσα, ενώ οι δίκαιες επιθέσεις σε Μπέο και Αγοραστό από κατοίκους της Καρδίτσας, του Παλαμά και του Βόλου αλλά και ο φόβος της λαϊκής κινητοποίησης ακύρωσε στην ουσία το δημοτικό συμβούλιο Βόλου την Δευτέρα 11 του μηνός. Το αφήγημα της κυβέρνησης και των ΜΜΕ περί “ατυχούς στιγμής” σβήνει μπροστά στις κραυγές απόγνωσης και οργής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που βλέπουν τις ζωές τους να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα για πολλοστή φορά μέσα σε λίγα χρόνια, και οι κάτοικοι της Θεσσαλίας, της Βόρειας Έυβοιας, της Φθιώτιδας και της Στερεάς Ελλάδας θα συνεχίσουν να δίνουν μία άνιση και διμέτωπη μάχη για πολύ καιρό ακόμα.

Σε αυτή τη μάχη, πρέπει να είμαστε στο πλευρό τους, να κάνουμε την πάλη τους δική μας πάλη, να επιβάλλουμε την άμεση και επαρκή οικονομική αποζημίωση τους, την άμεση επίταξη όλων των ξενοδοχείων της περιοχής για τις στεγαστικές τους ανάγκες και την άμεση εκπόνηση σχεδίου αποκατάστασης των ζημιών, την έρευνα για τις καθυστερήσεις και τις κακοτεχνίες των αντιπλημμυρικών έργων των προηγούμενων χρόνων, την κατοχύρωση κάθε διεκδίκησης που οι ίδιοι οι κάτοικοι και οι συλλογικοί τους φορείς βάζουν.

Αλλά ταυτόχρονα να συνδέσουμε τον αγώνα αυτόν με τους αγώνες που δίνονται για τα διαλυμένα νοσοκομεία, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τις γεμάτες ΜΕΘ και τις ουρές για χειρουργεία, τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα, τα Τέμπη και την Πύλο, την κρατική διαχείριση των πυρκαγιών στη Δαδιά, στην Αττική, στη Βόρεια Εύβοια και σε όλη τη χώρα, την όξυνση της φτώχειας και της καταστολής.

Γιατί την ίδια στιγμή που ο λαός της Θεσσαλίας βιώνει εικόνες μίας πρωτοφανούς καταστροφής και εγκατάλειψης από κάθε σχεδιασμό συλλογικής επιβίωσης του, με την κεντρική και τοπική εξουσία να μας αποδεικνύουν κυνικά πως το “ο σώζων εαυτόν σωθήτω” αποκρυσταλλώνει σε λίγες λέξεις την ουσία της πολιτικής τους ταυτόχρονα με την – με κάθε κόστος – διατήρηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας…

Η ταυτόχρονη παρουσία του κινήματος στην πρώτη γραμμή της οργάνωσης της αλληλεγγύης και της επιβίωσης του, αλλά και στην οργάνωση της πολιτικής πάλης ενάντια στο ίδιο το σύστημα του οποίου οι πολιτικές λειτουργούν ως μεγενθυτικός φακός πάνω στις συνέπειες των φυσικών φαινομένων, είναι μονόδρομος.

Γιατί η ταξική και πολιτική πάλη με το αστικό κράτος, όπως εμφατικά ανέδειξαν οι κινητοποιήσεις σε Βόλο, Λάρισα, Καρδίτσα, γίνεται μέσα στη φωτιά που καίει, όταν ο λαός μάχεται για την επιβίωσή του, όταν η αστική εξουσία φανερώνει κυνικά τις προτεραιότητές, τη λειτουργία και τους σκοπούς της.

Να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις τον λαό της Θεσσαλίας, να φέρουμε τον αγώνα του στις πόλεις μας, να είμαστε όλοι και όλες στη διαδήλωση που διοργανώνουν εργατικά σωματεία και αγροτικοί συναιτερισμοί, συλλογικότητες, οργανώσεις, δίκτυα αγώνα και αλληλεγγύης από τις Θεσσαλικές πόλεις στον Παλαμά Καρδίτσας την Κυριακή 1 Οκτωβρίου στις 12.00.

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑ ΤΑΞΙΚΟ!

Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση

Αθήνα: Μεθώνης 48, Εξάρχεια

Θεσσαλονίκη: Γκαρμπολά 12, Κέντρο

Mail: diarkis-agonas@riseup.net