Αύξηση των πολεμικών δαπανών στην ΕΕ για 8η συνεχόμενη χρονιά | Στην 6η θέση η Ελλάδα

240 δισεκατομμύρια ευρώ από τα ταμεία των Ευρωπαϊκών κρατών κατέληξαν στον τομέα της πολεμικής βιομηχανίας για το 2022, με τα 58 δισεκατομμύρια να αφορούν νέες επενδύσεις, όπως κατέγραψε σε σχετική έκθεση ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας (ΕΟΑ, EDA). Την έκθεση συνέδευσε η κυνική δήλωση του επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοσέπ Μπορέλ που ανέφερε πως «οι ένοπλες δυνάμεις μας οφείλουν να είναι έτοιμες για να αντιμετωπίσουν μια πολύ πιο απαιτητική εποχή».

Αξίζει να σημειώσουμε πως αυτή ήταν η 8η συνεχομένη ετήσια έκθεση που καταγράφει αύξηση (αυτή τη φορά κατά 6%) των ετήσιων δαπανών για την πολεμική προετοιμασία της ΕΕ, ενώ έχει ιδιαίτερη βαρύτητα πως έξι χώρες από τις 27 αύξησαν περισσότερο από 10% τις στρατιωτικές δαπάνες τους το 2022 και μάλιστα ακόμη και περισσότερο από 30% στην περίπτωση της Σουηδίας, χώρας που περιμένει να εγκριθεί η ένταξή της στο ΝΑΤΟ.

Η πολεμοκάπηλη στρατηγική της, σφιχτά προσδεδεμένης στα ΝΑΤΟϊκά σχέδια, ελληνικής αστικής τάξης αποτυπώνεται και από τη θεαματική αύξηση των αμυντικών της δαπανών (κατά 13%) παρά το υπερμεγέθες ελληνικό δημόσιο χρέος, το ποσοστό του οποίου επί του ΑΕΠ της χώρας, βρίσκεται στα ύψος του 170%. Γεγονός που την κατατάσσει 6η στη σχετική λίστα μετά τη Σουηδία, το Λουξεμβούργο, τη Λιθουανία, την Ισπανία και το Βέλγιο. Ήδη από το 2021 η Ελλάδα είχα ξοδέψει ένα τεράστιο ποσό, συνολικά 6,6 δις ευρώ, που αντιστοιχούσε στο 3,6% του ΑΕΠ της, πολύ παραπάνω δηλαδή από το 2% που αξιώνει το ΝΑΤΟ για τις χώρες μέλη του.

Τα στοιχεία που παρουσιάζει η σχετική έκθεση είναι επαρκή για να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα της πλήρους στρατιωτικοποίησης της ΕΕ αλλά και της σταδιακής ευθυγράμμισής της με τα οικονομικά στάνταρ που θέτει το ΝΑΤΟ (στόχος 2%), μέσω της ηγέτιδας δύναμης στο εσωτερικό, δηλαδή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Η επανεμφάνιση του μιλιταρισμού και του φασισμού στη γερασμένη -και προσωρινά μεγάλη χαμένη από τον πόλεμο στην Ουκρανία- Ευρώπη αλλά και η ταύτισή της ΕΕ με την νέα -ανοιχτά πολεμική- στρατηγική παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ δεν είναι οι μόνες απαντήσεις σε αυτό που συμβαίνει.

Η ανησυχία που προκαλούν στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ηπείρου οι μεγάλες αλλαγές στις παγκόσμιες οικονομικές ισορροπίες (κυρίως μέσω της ανόδου της οικονομίας της Κίνας) και τα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα που αυτές προετοιμάζουν και προκαλούν αλλά και οι αντιαποικιοκρατικοί/ αντιιμπεριαλιστικοί αγώνες που βάζουν φρένο μετά από δεκαετίες ή και αιώνες (κυρίως) στο Γαλλικό πλιάτσικο, συνυπογράφουν το άνοιγμα μίας νέας σελίδας στην ιστορία της Ευρώπης και του κόσμου.

Μία ιστορία την οποία η ανθρωπότητα έχει ξαναβιώσει στο πετσί της και μάλιστα 2 φορές τον προηγούμενο αιώνα με το ξέσπασμα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών πολέμων που άφησαν πίσω τους βαρύ φόρο αίματος για τους λαούς.

Άλλωστε και τότε και τώρα οι λαοί είναι αυτοί οι οποίοι στερούνται και φτωχοποιούνται έτσι ώστε να πλουτίζουν οι βιομηχανίες όπλων, γιατί είναι οι λαοί αυτοί που θα κληθούν να δώσουν τις ζωές των παιδιών τους για τα κέρδη των καπιταλιστών.

Και για τους ίδιους ακριβώς λόγους, είναι οι λαοί αυτοί οι οποίοι, σε κάθε περίπτωση, έχουν το καθήκον και τη δύναμη τόσο να αντιπαλέψουν τους σχεδιασμούς των κυβερνήσεων τους και να ακυρώσουν στην πράξη τις νέες “σταυροφορίες” που αυτές ετοιμάζουν, όσο και να εκμεταλλευτούν τις χαραμάδες που ανοίγουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας περίοδοι σαν κι αυτές που διανύουμε για να καταφέρουν να γκρεμίσουν την ίδια την αστική εξουσία.