Διαρκής Αγώνας | Κάλεσμα στη διαδήλωση του Σαββάτου 20 Ιανουαρίου στον Βόλο εν όψει του δικαστηρίου των βασανιστών του Βασίλη Μάγγου

Τον Ιούνιο του 2020, ο Βασίλης Μάγγος προσάγεται κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της μαζικής πορείας ενάντια στην καύση σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ, η οποία είχε πραγματοποιηθεί μια μέρα πριν. Κατά την προσαγωγή του, ο Βασίλης ξυλοκοπείται βάναυσα από αστυνομικούς όλων των ειδών (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και Ασφάλεια), ενώ στη συνέχεια μεταφέρεται στο Α.Τ Βόλου, όπου βασανίζεται επί ωρών. Μάλιστα, αργά το βράδυ οι μπάτσοι πετάνε το Βασίλη έξω στο δρόμο με έξι σπασμένα πλευρά σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, όπως καταγγέλλει ο ίδιος λίγες μέρες μετά με δικό του κείμενο μέσα από το νοσοκομείο. Ένα μήνα μετά ο Βασίλης υποκύπτει στα σωματικά και ψυχικά τραύματα που του προκάλεσαν οι βασανιστές του. Έτσι, προστίθεται στην τεράστια λίστα των δολοφονημένων από την αστυνομία, ενώ η απουσία του μας υπενθυμίζει με τον πιο βίαιο τρόπο τον ταξικό ρόλο του αστικού κράτους και της αστυνομίας.

Συγκεκριμένα, η αστυνομία «εκτέλεσε» άρτια το καθήκον της, ακολουθώντας τις εντολές του αστικού κράτους και της ντόπιας εξουσίας, οι οποίες ήταν σαφείς: «ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΕ ΚΑΘΕ ΚΟΣΤΟΣ». Μια εταιρία η οποία καίει κυριολεκτικά «σκουπίδια» για καύσιμο, μολύνοντας συνεχώς το φυσικό περιβάλλον του Βόλου με την πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας να θέλει να κλείσει και να απομακρυνθεί από την περιοχή. Κατ’ επέκταση, η δολοφονία του Βασίλη δεν ήρθε εν κενώ χρόνου. Αντίθετα, ήρθε να προστεθεί σε μια συνθήκη όπου το αστικό κράτος και η δημοτική αρχή, ως εντολοδόχοι της ΑΓΕΤ-Lafarge ειδικότερα και του μεγάλου κεφαλαίου ευρύτερα, στήνουν συνεχώς κατηγορητήρια ενάντια σε ντόπιους αγωνιστές, επιτίθενται και λασπολογούν δομές λαϊκήςαυτοκυριαρχίας, όπως η «Λαική Συνέλευση Σταγιατών», και προσπαθούν γενικότερα να αποσιωπήσουν οτιδήποτε αντιτίθεται στην κυριαρχία τους. Άλλωστε, η διαπλοκή της τοπικής και κεντρικής εξουσίας με τα ντόπια επιχειρηματικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της Μαγνησίας είναι κραυγαλέα εμφανής και εκτείνεται από την συγκέντρωση του πλούτου του Βόλου σε συγκεκριμένα χέρια (χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εστίαση,που στην συντριπτική της πλειοψηφία ανήκει σε 2-3 επιχειρηματίες) μέχρι την διαρκή όξυνση της καταστολής, η οποία κορυφώθηκε με την δολοφονία του Βασίλη.

Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την άγρια καταστολή απέναντι στο κίνημα κατά της καύσης σκουπιδιών και τη δολοφονία του Βασίλη ως ένα μεμονωμένο περιστατικό αλλά ως ένα κομμάτι ενός ευρύτερου παζλ της αστικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, συνδέεται με τις επιδιώξεις της ΑΓΕΤ για τη δημιουργία Επιχειρηματικού Πάρκου Μεμονωμένης Μεγάλης Μονάδας (ΕΠΜΜΜ), διεκδικώντας να εξαιρεθεί από της κείμενες διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, καθώς και με την προετοιμασία για την έναρξη εργασιών για το εργοστάσιο επεξεργασίας SRF. Σε αυτό το παζλ, μάλιστα, έρχεται να προστεθεί ο σχεδιασμός για εγκατάσταση ανεμογεννητριών στο Νότιο και στο Βόρειο Πήλιο. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι κατά την διάρκεια της πανδημίας, αλλά και του lockdown, η κυβέρνηση πέρασε το αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο, καταργώντας ουσιαστικά τις ζώνες “Natura 2000”, ώστε να τις δώσει κοψοχρονιά στο μεγάλο κεφάλαιο. Επίσης, υπάρχει άμεση σύνδεση με την έναρξη, στις 20 Οκτώμβρη, της διαβούλευσης για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων και τη λειτουργία πλωτού τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) λίγα μόλις μέτρα μακριά από τον αστικό ιστό. Χαρακτηριστικά, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κατά τα προηγούμενα χρόνια επένδυε τεράστια ποσά προς αυτήν την κατεύθυνση, δημιουργώντας έτσι έναν από τους μεγαλύτερους στόλους πλοίων μεταφοράς LNG.Μάλιστα, όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί συνδέονται με τις επιδιώξεις της ΕΕ και κατ’ επέκταση τον στρατηγικό στόχο του ελληνικού καπιταλισμού για την ενεργειακή «αναβάθμιση» της χώρας, η οποία θα μετατραπεί σε μία τεράστια μπαταρία με καταστροφικές συνέπειες για το φυσικό περιβάλλον.

Υπό αυτό το πρίσμα, η Μαγνησία τον περασμένο χρόνο, μέσα σε ένα μήνα, πρώτα κάηκε και μετά πλημμύρησεμε τον λαό να αυτοπροστατεύεται, υπενθυμίζοντάς μας την πλήρη ανυπαρξία κρατικού και τοπικού σχεδιασμού πρόσληψης και μηχανισμού αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών. Ανυπαρξία η οποία δεν προκύπτει, όμως,μόνο λόγω της αναποτελεσματικότητας των υπεύθυνων και του μεγάλου φαγοποτιού στο κρατικό χρήμα, αλλά κυρίως ως συνειδητή ταξική επιλογή των υπεύθυνων χάραξης πολιτικής. Τα πράγματα άλλωστε είναι απλά! Στον καπιταλισμό όλα είναι εμπορεύματα και όλα γίνονται για το κέρδος. Έτσι, η διαρκής χωρική επέκταση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής διαταράσσει την οικολογική ισορροπία επιφέροντας καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον και φέρνοντας στο προσκήνιο νέες πανδημίες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Covid-19.

Σε όλο αυτό το παζλ δεν θα μπορούσε να λείπει και το βάθεμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της περιοχής της Μαγνησίας από το ΝΑΤΟ με την συνεχή πρόσδεση των τοπικών στρατοπέδων στους νατοϊκούς σχεδιασμούς και τη δημιουργία νέων στρατιωτικών βάσεων. Χαρακτηριστικά, το Στρατόπεδο «Γεωργούλα» έχει μετατραπεί σε Logistics Support Area, ενώ το αμερικανικό 839 Τάγμα Μεταφορών σε συνεργασία με εγχώριες και διεθνείς επιχειρήσεις με «φορτοεκφορτωτικές και άλλες συναφείς υπηρεσίες σε τερματικούς σταθμούς λιμένων» σύναψε συμβόλαια με χρονική διάρκεια από 16/12/2023 έως 15/12/2028. Στα επιχειρησιακά καθήκοντα περιλαμβάνονται φόρτωση και εκφόρτωση πλοίων, φορτηγών και σιδηροδρομικών συρμών, κάνοντας ξεκάθαρο ότι εκτός από το λιμάνι της πόλης βάζουν πόδι και στο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, όπου αυτό τους χρειάζεται, όπως γίνεται άλλωστε ήδη π.χ. στην Αλεξανδρούπολη. Εξαιρετικής σημασίας, επίσης, είναι η στόχευση για δημιουργία νέας ναυτικής βάσης στην περιοχή του Αλμυρού.

Όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί πρέπει να βρουν απέναντι τους τον οργανωμένο λαό! Είναι χρέος μας να τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας, τους νεκρούς που μετράμε απέναντι στα κέρδη των αφεντικών και των εταιριών, που πλουτίζουν κυριολεκτικά με το αίμα και τον πόνο μας. Είναι χρέος μας να σταθούμε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες μαζί με εκείνους και εκείνες που ονειρεύονται να κάψουν τη Βαστίλλη μαζί με όσα αυτή συμβολίζει, την καταπίεση, την εκμετάλλευση, τη βία. Τη δολοφονική βία των αστυνομικών, τη βία των ταγμάτων εφόδου σαν εκείνα που σκότωσαν τον Παύλο και τον Σεχζάτ, τη βία των πνιγμών και των επαναπροωθήσεων στο Αιγαίο, τη βία των προμελετημένων εγκλημάτων όπως στα Τέμπη, τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές που τα αφεντικά ονομάζουν ατυχήματα. Η εργατική τάξη και η νεολαία, μέσα από τους συλλογικούς τους φορείς, πρέπει να αρθρώσουν ταξικά αναχώματα απέναντι στη συνεχή καταστροφή του περιβάλλοντος και την διαρκή υποβάθμιση των ζωών των ανθρώπων της τάξης μας. Παράλληλα, όμως, πρέπει να συγκροτηθεί η λαϊκή αυτοάμυνα και να περάσει πάνω από τα ένστολα ή μη τάγματα εφόδου του κεφαλαίου και του κράτους του!

Καλούμε στη διαδήλωση του Σάββατου στο Βόλο στις 20/01 στις 12.00 στην Πλατεία Ελευθερίας, την οποία διοργανώνει ο «Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου ενάντια στην καύση σκουπιδιών» και στα δικαστήρια στις 24/01, όπου είναι προγραμματισμένη η εξ αναβολής δίκη των μπάτσων βασανιστών του συντρόφου Βασίλη Μάγγου.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΠΟΥ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΑΣΤΟΙ – ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Η ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΗ

ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ για την ταξική απελευθέρωση