Ξεκίνησαν οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων στα Ναυπηγεία Ελευσίνας
Απολύσεις οι οποίες είχαν προαναγγελθεί εκ μέρους της διοίκησης του ιδιώτη επενδυτή, την ONEX του Π. Ξενοκώστα, από τον Φεβρουάριο και στην ουσία πετούν στον δρόμο χωρίς κανένα σχέδιο ή δέσμευση επαναπρόσληψης τους 600 εργαζόμενους στα Ναυπηγεία, τα οποία οδηγήθηκαν στην παρακμή με ευθύνη των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών.
Η “σωτήρια” διείσδυση του ιδιωτικού κεφαλαίου μέσω της πολυδιαφημιζόμενης “εμβληματικής” επένδυσης στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας παρουσιάστηκε πανηγυρικά από την κυβέρνηση και τον τότε υπουργό εργασίας (φυσικά ο γνωστός τηλεπλασιέ – υπουργός Άδωνις Γεωργιαδης), ως η κατάλληλη συμφωνία εξυγίανσης των Ναυπηγείων και διασφάλισης της λειτουργίας τους και των εργαζομένων τους.
Αντ αυτού, ενώ εδώ και δυόμισι χρόνια οι εργαζόμενοι έχουν εκχωρήσει το 30% του μισθού τους και πληρώνονται το 70% από το Δημόσιο το οποίο επί της ουσίας επιδοτεί τον ιδιώτη επενδυτή, ενώ ο επενδυτής δεν υποχρεούται και δεν υφίσταται κανέναν έλεγχο για αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων και της γραμμής παραγωγής των Ναυπηγείων, ενώ δεν υπάρχει επί της ουσίας για αυτόν καμία υποχρέωση στήριξης και ενίσχυσης των εκατοντάδων εργαζόμενων, βλέπουμε ότι με το πέρας της περιόδου της κρατικής ενίσχυσης επιλέγει να ξεφορτωθεί τους εργαζόμενους ως ένα περιττό κόστος.
Παρόλο το πλήθος των καταγγελιών και των κινήσεων διαμαρτυρίας των εργαζομένων μέσω των σωματείων, ομοσπονδιών και συνδικαλιστικών παρατάξεων, παρόλη την διεκδίκηση για την διασφάλιση του εργασιακού μέλλοντος και των αυτονόητων δικαιωμάτων τους για μόνιμη, σταθερή δουλειά έξω από το καθεστώς της εργολαβικής απασχόλησης, για αξιοπρεπή και αντίστοιχο με τις ανάγκες τους μισθό με υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα εξυπηρετώντας επί της ουσίας τα συμφέροντα του ιδιώτη επενδυτή, τα συμφέροντα του ιδιωτικού κεφαλαίου.
Οι ανεξέλεγκτες ιδιωτικοποιήσεις, η υποβάθμιση και το ξεπούλημα υποδομών προς όφελος του ιδιωτικού κεφαλαίου οδηγεί μόνο στην “ανάπτυξη” των κερδών των επενδυτών ενάντια στα εργατικά δικαιώματα, ενάντια στην ασφάλεια των εργαζομένων, ενάντια στις ανάγκες της εργατικής τάξης.
Μια μόνιμη διαμάχη, ένα μόνιμο ζύγι όπου η ζωή και η αξιοπρέπεια αναμετρώνται με την ρεμούλα, τη διαφθορά, τις σκιώδεις συνδέσεις του πολιτικού προσωπικού με μεγαλοεπιχειρηματίες, με το κέρδος του Κεφαλαίου.
Η υπόθεση των εργαζομένων των Ναυπηγείων είναι υπόθεση όλων μας, είναι υπόθεση δικαίωσης της τάξης μας απέναντι στην εργοδοτική ασυδοσία και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, ενάντια στις αντιδραστικές πολιτικές της κυβέρνησης.