Διαρκής Αγώνας | Κάλεσμα στις αντιφασιστικές πορείες 18/9 σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη – ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

ΤΑΞΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΜΜΕ-ΦΑΣΙΣΤΩΝ

11 Χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα

Καλούμε όλους/ες στην πορεία για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του Π. Φύσσα, Τετάρτη 18/09 :

• ΑΘΗΝΑ στις 17:30 στην Παύλου Φύσσα 60 στο Κερατσίνι. Στηρίζουμε το μπλοκ του «Προλεταριακού Αντιφασιστικού Μετώπου Δυτικών Προαστίων».
• ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ στις 18:00 στην ΚΑΜΑΡΑ.

Παρακάτω το κείμενο του καλέσματος:

Ζούμε σε μία μακρά περίοδο όπου η επίθεση της αστικής τάξης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα αποκτά όλο και πιο συνολικά χαρακτηριστικά. Μια περίοδος που στιγματίζεται από την ακραία υποβάθμιση των μισθών και των όρων εργασίας σε συνδυασμό με την ακρίβεια, τις ιδιωτικοποιήσεις στην Υγεία, την Παιδεία και τις δημόσιες υποδομές, την ποινικοποίηση της απεργίας και την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα, την εγκληματική κρατική διαχείριση φυσικών φαινομένων μέχρι την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τον ενεργό ρόλο της Ελλάδας στην επίθεση του φασιστικού ισραηλινού κράτους κατά του παλαιστινιακού λαού.

Σε μια τέτοια περίοδο συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης και γεωπολιτικών και ιμπεριαλιστικών ανακατατάξεων, οι φασίστες διεκδικούν ξανά χώρο στη δημόσια σφαίρα, στο πολιτικό πεδίο, στο δρόμο, στα σχολεία, στις γειτονιές μας, αναμένοντας ξανά την ευκαιρία να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των εντολοδόχων τους, της αστικής τάξης και του Κεφαλαίου, αποπροσανατολίζοντας τα λαϊκά στρώματα από τη ρίζα των προβλημάτων, η οποία δεν είναι άλλη από την επίθεση του κεφαλαίου που βιώνουν καθημερινά.

Οι επιθέσεις υπό τη μορφή όχλου στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη σε ανθρώπους που ξεφεύγουν από τα κυρίαρχα ετεροκανονικά πρότυπα, καθώς και η επίθεση σε έξι άτομα από φασίστες μετά από συναυλία στο θέατρο Συκεών, η φασιστική επίθεση την 1η Νοέμβρη 2023, στον σταθμό Μοναστηράκι στην Αθήνα, ενάντια σε αντιφασίστες που αποχωρούσαν από αντιφασιστική συγκέντρωση, η προσπάθεια επανασύνδεσης με το κοινωνικό πεδίο μέσω φασιστικών παρεμβάσεων ενάντια στην ακρίβεια, μόνο για Έλληνες (Νέο Ηράκλειο), αποτελούν παραδείγματα που συνθέτουν το σκηνικό της βίας. Αυτά τα γεγονότα δεν μας φέρνουν προ εκπλήξεως, καθώς το σύστημα έχει ανάγκη να προωθεί και να αναπαράγει τέτοιες πρακτικές, ιδίως σε περιόδους όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων, ώστε να καταστείλει και να ανακατευθύνει την λαϊκή οργή σε κανιβαλιστικούς δρόμους που είναι ακίνδυνοι για το ίδιο.

Την ίδια στιγμή βέβαια, αυτοί οι όχλοι βγάζουν, συνειδητά ή ασυνείδητα, τον σκασμό απέναντι στα αφεντικά τους και το μεγάλο κεφάλαιου που πλουτίζει στις πλάτες μας, με την ακρίβεια να έχει φτάσει σε τρομακτικά ύψη και τους μισθούς να τελειώνουν πριν τα μέσα του μήνα. Παράλληλα όμως, κάνουν μούγκα απέναντι στο συνεχές βάθεμα της εξάρτησης της χώρας από τους αιμοβόρους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

ΣΧΕΣΗ ΦΑΣΙΣΜΟΥ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Η συσπείρωση ακροδεξιών δυνάμεων πραγματοποιείται με συνεκτικά στοιχεία τη θρησκεία, τον συντηρητισμό, την ομοφοβία, την εθνικιστική, φιλοπόλεμη, αντικομμουνιστική και αντιμεταναστευτική ρητορική, θέσεις που υπηρετεί και προωθεί σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και η κυβέρνηση. Αυτές οι θέσεις που εκφράζονται ανοιχτά από μια πλειάδα κομμάτων τόσο εντός της Βουλής (από τους εκπροσώπους των κομμάτων των Σπαρτιατών, της Ελληνικής λύσης και της Νίκης, όσο και εκτός από φασιστικές παρακρατικές γκρούπες) μας υπενθυμίζει τον ιστορικό ρόλο που έχει ο φασισμός μέσα σε περιόδους κρίσης. Μας υπενθυμίζει την ανάγκη επαγρύπνησης μπροστά στη φασιστική απειλή.

Με την οικονομική στήριξη εφοπλιστών, βιομηχάνων, εκκλησιαστικών και πολεμοχαρών κύκλων, και σε άμεση σύνδεση με διάφορα κέντρα εξουσίας, ο φασισμός δηλητηριάζει την εργατική τάξη, τη νεολαία και τον λαό, με στόχο τη διαίρεση, τον φόβο και την υποταγή. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον κοινοβουλευτικό ρόλο κομμάτων όπως το ΛΑΟΣ, οι ΑΝΕΛ και η Χρυσή Αυγή, τα οποία προώθησαν τα συμφέροντα συγκεκριμένων κεφαλαιοκρατικών κύκλων. Επιπλέον, δεν ξεχνάμε τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι ναζιστές στους δρόμους με τα απεργοσπαστικά σωματεία, τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Σαχζάτ Λουκμάν, τις επιθέσεις σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, αναρχικούς και κομμουνιστές, καθώς και την καταστολή εργατικών κινητοποιήσεων.Πρακτικές που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την κυρίαρχη αντιλαϊκή – αντιμεταναστευτική πολιτική της Ελλάδας, τόσο με την τωρινή, όσο και με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, οι οποίες εξυπηρετούν τις επιταγές της ΕΕ και των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ.

Είτε αυτό αφόρα την υλική αντιμεταναστευτική πολιτική με τα χαρακτηριστικά παραδείγματα του φράχτη της FRONTEX στον Έβρο καθώς και των στρατοπέδων συγκέντρωσης στα νησιά και όχι μόνο, τα χρηματοδοτούμενα απ’ το ΝΑΤΟ ερευνητικά προγράμματα για όπλα ελέγχου και καταστολής κινημάτων και μεταναστών και την μετατροπή του ελλαδικού χώρου σε ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο. Σχεδιασμοί που προκύπτουν από τις παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ και ΕΕ στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής εκτοπίζοντας τους λαούς και αναγκάζοντας τους να μεταναστεύσουν είτε για να αποφύγουν τους πολέμους είτε για να αποφύγουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Άλλωστε, δεν μπορούμε να μην αναζητήσουμε στην ρητορική και τις πολιτικές της ΕΕ ευθύνες για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη. Μην ξεχνάμε, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίοδο των μνημονίων, την τυπική ή άτυπη ρητορική αξιωματούχων της ΕΕ οι οποίοι συσκοτίζοντας τις ταξικές αντιθέσεις και την ρίζα της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης ανά τον κόσμο, μιλούσαν «για τεμπέληδες Έλληνες» και «εργατικούς Γερμανούς» λες και οι μεν εκμεταλλευόταν τους δε, λες και δεν έχουν κοινά συμφέροντα και κοινό εχθρό.Είναι επομένως αδιαμφισβήτητο το πώς τελικά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα θρέφει τα φασιστικά μορφώματα τα οποία, όσο περιμένουν το σύνθημα για να βγουν ξανά για λογαριασμό του κεφαλαίου στους δρόμους, επιδιώκουν και προσπαθούν να πάρουν πιο ριζοσπαστικά – δυναμικά χαρακτηριστικά συγκρότησης, πραγματοποιώντας επιθέσεις ενάντια σε αγωνιστές και μετανάστες. Μην ξεχνάμε την άριστη σχέση της χούντας με το μεγάλο κεφάλαιο, του ναζιστικού καθεστώτος με τα μονοπώλια, του ιταλικού φασισμού με τον καπιταλισμό και πόσα ακόμα ιστορικά παραδείγματα.

ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ

Δεν θα ξεχάσουμε πως παρά τη θεσμική/ αστικοδημοκρατική ρητορική του λεγόμενου “δημοκρατικού τόξου” που έθρεφε για χρόνια τη Χρυσή Αυγή, αυτοί που ανέλαβαν να πολεμήσουν και να αντισταθούν υλικά στην απειλή του φασισμού την προηγούμενη δεκαετία, δεν ήταν ούτε η δικαστική αρχή, ούτε η ΝΔ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καμία κυβέρνηση που αδιαφορεί για τις ανάγκες της εργατικής τάξης και προωθεί τη διαίρεση και την καθυπόταξή της, με τους φασίστες να αποτελούν απλά την, πιο “δρομίσια”, προέκταση της δικής τους, θεσμικής ατζέντας.Αντίθετα ήταν η πολύμορφη αντιφασιστική πάλη αναρχικών και κομμουνιστικών οργανώσεων και συλλογικοτήτων, που μαζί με τμήματα της νεολαίας, της εργατικής τάξης και του λαού απάντησαν για τις δολοφονίες του Π. Φύσσα, του Σαχζατ Λουκμαν, του Σαμπάνη, του Φραγκούλη, ήταν οι μικρές και μεγάλες μάχες που δόθηκαν σε δρόμους, γειτονιές, σωματεία, σχολές που κατάφεραν να στήσουν αναχώματα στην επέκταση και την παγίωση του φασιστικού εσμού δημιουργώντας τις συνθήκες για την πολιτική και κοινωνική του απομόνωση.Ηταν οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις που τους τσάκισαν ως αυτό που είναι: Ως μπροστινούς του κεφαλαίου, ως τσιράκια των αφεντικών, ως δούλους και ως ρουφιάνους, όχι μόνο του συστήματος και της πολιτικής του διαχείρισης αλλά και της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας (των μπάτσων και των δικαστών), ενός συστήματος που πρώτα τους εξέθρεψε και έπειτα έχοντας πρώτα καταφέρει να σταθεροποιήσει την εξουσία του, τους «μάζεψε» προσωρινά. Ήταν οι λαϊκές μάζες που διαδήλωσαν στην Αθήνα των Οκτώβριου του 2020 με αφορμή τη δίκη της ΧΑ.

ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ, ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ!

Με το μέλλον της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να φαίνεται όλο και πιο δυσοίωνο, ο φασισμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε τοπικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Η απάντηση μας πρέπει να είναι ηχηρή.Οι οργανωμένες αντιφασιστικές δυνάμεις, ως σάρκα από τη σάρκα του λαού, οφείλουν να οργανωθούν με συνέπεια και μαχητικότητα απέναντι στον φασισμό, να αντιπαρατεθούν αποτελεσματικά και να ανακόψουν την όποια προσπάθεια ανασύστασης ακροδεξιών ομάδων κρούσης. Να προτάξουν την ταξική οργάνωση και την μαχητική αντιφασιστική/ αντικαπιταλιστική συγκρότηση, ως το μέσο για τη διασφάλιση των συμφερόντων της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας για την οποία παλεύουν, των συμφερόντων της πολυεθνικής εργατικής τάξης και του λαού.

ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ – ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ – ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Διαρκής Αγώνας ★ για την ταξική απελευθέρωση