Διαρκής Αγώνας | ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΑΠΘ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΜΑΚ ΓΙΑ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ ΤΗΣ 17ης ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ
Τις προηγούμενες μέρες φοιτητές/τριες του Διαρκούς Αγώνα για την ταξική απελευθέρωση βρεθήκαμε για παρέμβαση με σπρέι στο πανεπιστημιακο κάμπους του ΑΠΘ και του ΠΑΜΑΚ εν όψει του τριημέρου τιμής και μνήμης για το Πολυτεχνείο. Η παρέμβαση αυτή έγινε σε κεντρικά σημεία των πανεπιστημίων, με συνθήματα τα οποία καταδίκαζαν οποιαδήποτε συνεργασία των ελληνικών πανεπιστημίων με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, εξέφραζαν αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό και καλούσαν στην πορεία, 17/11, για τα 51 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Επιπλέον, καταδεικνύαν την αναγκαιότητα για έξοδο της χώρας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Φέτος, 51 χρόνια από την κορυφωση του αντιδικτατορικου και αντιιμπεριαλιστικου αυτού αγώνα, τα συνθήματα «έξω οι ΗΠΑ», «έξω το ΝΑΤΟ», «ΛΑΕ ΧΤΥΠΑ», «ψωμί παιδεία ελευθερία» γίνονται ακόμα πιο επιτακτικά.
Σαν φοιτήτριες/τες πλέον έχουμε καταλάβει τι σημαίνει επίθεση στην παιδεία και ότι μικρή σημασία έχει αν η καταστολή γίνεται στο όνομα της χούντας των συνταγματαρχων ή στο όνομα της δημοκρατίας. Ότι μάσκα και αν φορέσει η δικτατορία του κεφαλαιου -πιο ωμή ή πιο “φιλολαϊκη” – για να μην βρίσκει εμπόδια χρειάζεται να φιμωσει την φωνή των φοιτητριών και να καταστέλλει τις μάζες. Φωνές οι οποίες φωνάζουν για φοιτητική μέριμνα και διεκδικούν πραγματικά δωρεάν και δημόσια εκπαίδευση και ποιοτική αναβάθμιση, στο ύψος των αναγκών μας. Την ίδια στιγμή που πέφτουν ασανσέρ σε φοιτητικές εστίες και από τύχη δεν υπάρχει νεκρός, που εργολάβοι σουλατσαρουν για ατομικό κέρδος εντός των πανεπιστημίων, που υπάρχει έλλειψη καθηγητών και ήδη έχει περάσει ο νόμος για την πλήρη εμπορευματοποίηση των πανεπιστημίων, βλέπουμε παράλληλα ερευνητικά προγράμματα του πανεπιστημίου για τον στρατό να λειτουργούν ρολόι ή να ξοδεύονται υπέρογκα πόσα για την πολεμική βιομηχανια χωρίς να έχουμε κάποιο συμφέρον εμείς από αυτό. Αυτοί που μας τραβάνε σε πολέμους για τα δικά τους συμφέροντα, αυτοί που γκρέμισαν το πολυτεχνείο με τανκ, αυτοί που βομβαρδίζουν σχολεία στη Γάζα είναι ο εχθρός και βρίσκεται μέσα στην ίδια μας τη χώρα, μεσα στο ΝΑΤΟ, μεσα στην ΕΕ.
Να θέσουμε στόχους, παίρνοντας πείρα από τις προηγούμενες εξεγέρσεις του λαού μας, και συλλογικα και οργανωμένα να τους πετύχουμε. Στόχοι που μπορούν να “κόψουν” δισεκατομμύρια από τις πολεμικές βιομηχανίες και να τα δώσουν στην κάλυψη βασικών κοινωνικών αναγκών, αλλά και στόχοι που συνδέονται με την ανατροπή αυτής καθ’ αυτής της αστικής εξουσίας που μας βυθίζει στη φτώχεια μέσω της ακρίβειας, που μας ξεζουμίζει όλο και πιο εντατικοποιημένα και χωρίς δικαιώματα στη δουλειά, που ιδιωτικοποιεί και κερδοσκοπεί πάνω σε κάθε μας ανάγκη, την ενέργεια, το νερό, την υγεία, τις μετακινήσεις, την μόρφωσή μας, που μας υπολογίζει όλο και πιο φτηνά και μας πεθαίνει κυριολεκτικά στο όνομα της “εθνικής ενότητας” και της “ανάπτυξης” της κερδοφορίας της, στα τρένα, στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες, στους χώρους δουλειάς, στα αστυνομικά μπλόκα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η πάλη για την απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του Ισραήλ είναι ζωτικής σημασίας και συνδέεται άμεσα με την στήριξη της παλαιστινιακής αντίστασης, η οποία αποτελεί το πιο φωτεινό κομμάτι ενός παζλ που συνθέτει την αντιιμπεριαλιστική – αντιαποικιοκρατική πάλη ανά τον κόσμο, από την Παλαιστίνη, τον Λίβανο και την Ελλάδα, μέχρι την Μπουρκίνα Φάσο και τoν Νίγηρα. Η πραγματική διεθνιστική αλληλεγγύη με τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού μπορεί να εκφραστεί μόνο μέσα από τη ρήξη με τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και της διεθνούς ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, στην οποία συμμετέχει η τελευταία.
Τα αίτηματα για τερματισμό κάθε συνεργασίας ελληνικών πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων με ισραηλινα και εν γένει αστικά συμφέροντά, για κλείσιμο των βάσεων του θανάτου, παύση των αμυντικών συμφωνιών και απεμπλοκή από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που μας εμπλέκουν σε πολέμους εξυπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες του λαού και της νεολαίας στην χώρα μας από τη μία, και από την άλλη εκφράζουν άμεσα και υλικά την διεθνιστική προλεταριακή αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό και την αντίσταση του που αγωνίζεται ενάντια στην σιωνιστική κατοχή.
Ο καλύτερος τρόπος για να αποδώσουμε τιμή στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του Πολυτεχνείου είναι να διδαχθούμε από την πείρα τους, να συνεχίσουμε από εκεί που αυτοί κατάφεραν να φτάσουν, να μην εγκλωβιστούμε στα αδιέξοδα τους, να απαντήσουμε στα ερωτήματα της δικής μας εποχής και να μας βρει αυτή οργανωμένους και αποφασισμένες, να τολμήσουμε να πάμε τα πράγματα ακόμα πιο μπροστά.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΊΩΝ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΕΝΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΟΥ ΛΙΒΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΕ
17 ΝΟΈΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Θεσσαλονίκη: 17.00 Πολυτεχνείο ΑΠΘ
Αθήνα: 13.00 Πολυτεχνείο (Συμμετέχουμε στο μπλόκ που αφιερώνεται στη μνήμη του Κ. Ξυμητήρη με κατάληξη στην Ισραήληνη Πρεσβεία)